Περί Εκκλησίας

Σήμερα λοιπόν πήγαμε στην εκκλησία... Εγώ δεν μπορώ να πω με σιγουριά ότι πιστεύω. Ούτε όμως ότι είμαι άθρησκος. Η απόψεις μου διίστανται, αν και ίσως το θέμα να είναι πολύ περίπλοκο για την ηλικία μου... Πάντως σήμερα, μετά από μισή ώρα όρθιος, (έκανε κρύο, αλλιώς η εκκλησία θα ήταν άδεια, όπως συνήθως) βγήκα έξω και έμεινα έξω για τα επόμενα 45 λεπτά, μέχρι να τελειώσει. Πέρα από την άποψή μου για τη θρησκεία, έχω σχηματίσει ξεκάθαρη άποψη για την Εκκλησία, η οποία είναι πολύ αρνητική. Δεν άναψα ούτε κερί φέτος. Βασικά αυτό που πάντα με εκνεύριζε με τα κεριά στις εκκλησίες, είναι ότι τα σβήνουν αμέσως, για να μείνει χώρος για τα επόμενα. Πέρα από το αν η σημασία είναι στην κίνηση ή στο κερί αυτό καθ' αυτό, με εκνευρίζει που με το που καίγεται λίγο η κορυφή του αμέσως το σβήνουν και το πετάνε. Ας δίνουν τουλάχιστον πιο κοντά κεριά... Αλλά αυτό μου με εκνεύρισε πολύ, ήταν ότι είδαν κι απόειδαν με τη συμπεριφορά των μαθητών εκεί μέσα και επιστράτευσαν τον (χμ, χμ) εκφοβισμό. Ήταν ένας από τους υπεύθυνους του ναού με μάυρη καμπαρντίνα και ένα "τρομακτικό" αλλήθωρο βλέμμα ο οποίος έκανε γύρους. Όταν κάποιοι έκαναν φασαρία, τους κοιτούσε απειλητικά και μετά σήκωνε έναν από αυτούς από την καρέκλα του και καθόταν αυτός. Μετά από λίγο σηκωνόταν και άρχιζε πάλι. Κάπως τραβηγμένο νομίζω...