Καλό Σαββατοκύριακο

Την τελευταία βδομάδα θα με είχαν πάει στο τρελοκομείο, αν δεν ήταν το Σαββατοκύριακο που θα πέρναγα στην Αθήνα. Όταν με έπιαναν πολλά νεύρα (δηλαδή συνεχώς) σκεφτόμουνα "μια βδομάδα είναι και μετά θα περάσω καλά". Μόνο που χτες ο πατέρας μου άλλαξε γνώμη. Τώρα μου λέει ότι θα πάμε το άλλο Σαββατοκύριακο, αλλά εντωμεταξύ θα έχουμε πάρει τους βαθμούς μας από το σχολείο και αν δεν τα έχω πάει πολύ καλά στα μαθηματικά (είμαι ελαφρώς πάνω από το μέσο όρο, αλλά αυτός θέλει να είμαι άριστος) ούτε τα Χριστούγεννα δεν θα πάω.
Και σαν να μην έφτανε αυτό, αυτή τη στιγμή υποτίθεται ότι γράφω δοκιμαστικά προγράμματα σε BASIC, που είναι η ύλη μας στην Πληροφορική φέτος και με βάζει να κάνω επιπλέον εξάσκηση γιατί έχει λόξα να σπουδάσω Πληροφορική στο ΕΜΠ. (Αν και δεν σκοπεύω να το κάνω, και επομένως δεν σκοπεύω να κάνω ούτε αυτά που μου είπε τώρα :Ρ)

Edit: Ξαναδιαβάζοντας το post, νομίζω ότι πρέπει να διευκρινίσω ότι γενικά οι γονείς μου δεν με καταπιέζουν. Το αντίθετο μάλιστα. Σε κάποια ζητήματα ναι, όπως όλοι οι γονείς. Αλλά γενικά όχι.