Χτες χιόνιζε ολη μέρα και ελπίζαμε να μην κάνουμε σχολείο σήμερα. Δεν το έγραψα χτες για να μην το γρουσουζέψω... Τελικά όμως κάποιος άλλος το γρουσούζεψε και δεν το έστρωσε καθόλου στο κέντρο. Καθώς λοιπόν ο νομάρχης ανησυχεί για το χιόνι μόνο όταν το στρώσει μπροστά στην πόρτα του, βρεθήκαμε να κοιτάμε από τα παράθυρα του σχολείου το ωραιότατο χιόνι απ' έξω... Ευτυχώς όχι για πολύ. Έφυγα πριν τελειώσει η πρώτη ώρα μαζί με άλλους έξι. Πήγαμε και ανεβήκαμε σε ένα λόφο στην άκρη της "πόλης"... Δηλαδή κανονικά σκαρφαλώναμε μέσα στο χιόνι. Ποτέ δεν τα κατάφερα σε αυτού του είδους τις δραστηριότητες αλλά εντάξει, φτάσαμε μέχρι πάνω και περάσαμε πολύ ωραία, ενώ οι άλλοι που είχαν μείνει πίσω κάνανε το χειρότερο πρόγραμμα της βδομάδας. Πριν λίγο γύρισα σπίτι και είχα γίνει μούσκεμα, θα φωνάζει πάλι η μάνα μου αλλά δε με νοιάζει.
Υ.Γ.: Στο ραδιόφωνο σήμερα άκουσα κάτι σωστό επιτέλους και χάρηκα: "Τελικά για να δούμε αυτή την τσιμεντούπολη όμορφη, πρέπει να χιονίσει"...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου