ΚΤΕΛ sux0rz

Αυτό έχω να δηλώσω μετά από την επιστροφή μου από την Αθήνα, που ανάθεμα την ώρα που έδωσα τα λεφτά μου για το εισιτήριο. Άλλη φορά θα έρχομαι με το τρένο, έστω και χωρίς θέση. Και ας αρχίσουμε από το βασικότερο, τη μουσική. Όπως και να το κάνουμε πέρασα αρκετές ώρες εκεί μέσα και θα προτιμούσα να μην ακούω Βίσση, Παπαρίζου και Τερλέγκα στη διαδρομή (όλα αυτά τα ακούσαμε). Βασικά είχα το κινητό (που όσο κουτσουρεμένο κι αν είναι, παίζει ακόμα MP3) αλλά το είχε και δυνατά ο μαλάκας... Έχετε προσπαθήσει να ακούσετε ταυτόχρονα Within Temptation και Παπαρίζου, ή Ξύλινα Σπαθιά και Έφη Θώδη; Αν όχι μην το κάνετε, αν και ομολογουμένως ήταν μια αξέχαστη εμπειρία... Συνεχίζω με τη διπλανή μου. Αν και αρχικά θεώρησα ότι με τόσες θείτσες που ήταν εκεί μέσα ήμουνα πολύ κωλόφαρδος που κάθησε δίπλα μου μια μου... όμορφη κοπέλα. Αλλά αποδείχτηκε πιο κατίνα από τις θείτσες, σε κάποια φάση τέντωσε απροκάλυπτα το κεφάλι της για να δει τα μηνύματά μου στο κινητό. Και βεβαίως δεν είναι μόνο αυτά. Απίστευτο στρίμωγμα, ζέστη... Αλλά μη φάω και τη μέρα μου εδώ...

0

Όσα φέρνει το μισάωρο

Και συγκεκριμένα η 7η ώρα στο σχολείο σήμερα. Ένας φίλος μου είχε γενέθλια σήμερα και είχε φέρει γλυκά. Είχε λοιπόν υποσχεθεί τα δύο τελευταία σε μένα και τον κολλητό μου, που είναι και ο δικός του καλύτερος φίλος (και επίσης είμαστε και οι 2 χον... εύσωμοι). Με το που βγάζει λοιπόν ένα από τα 3 που είχαν μείνει για να το δώσει στο φυσικό, ορμάνε 2 άλλοι και του παίρνουν και τα άλλα. Μείναμε και οι 3, τέλος πάντων δεν μπορούσαμε και να κάνουμε τίποτα, οπότε τους αφήσαμε. Μετά από λίγο κι ενώ ακόμα δεν είχαμε αρχίσει μάθημα, σηκώνεται ο φυσικός από την έδρα και ο ένας από τους δύο που είχαν πάρει τα γλυκά πριν σηκώνεται και αρπάζει αυτό που ήταν πάνω στην έδρα! Πάει στο φυσικό, του το δείχνει και γελάει. Έβαλε τα γέλια κι ο φυσικός και λέει "αφού το πήρες, φάτο" οπότε ο άλλος επέστρεψε χαμογελώντας θριαμβευτικά στην καρέκλα του υπό τον ήχο της κραυγής "γύφτος, γύφτος". Πριν όμως προλάβει να το φάει του έπεσε κάτω. Αχαχαχαχαχ. Καλά να πάθει. Κανένα πεντάλεπτο μετά λοιπόν ακούγεται ένα "κρακ". Οι δύο που καθόντουσαν πίσω μου που κρατάγανε κάτι άσπρα κομμάτια και (φυσικά) γελάγανε. "Τι είναι;" "Δεν ξέρω!" Πάει ο φυσικός, τα βλέπει και τα παίρνει. "Είστε τελείως ηλίθιοι και ανεγκέφαλοι! Η βλακεία σας έχει φάει! Αυτό ήταν το κρανίο του σκελετού" (είχαμε έναν πλαστικό στο εργαστήριο της Βιολογίας, μυστήριο πως έφτασε αποσυναρμολογημένος στην άλλη αίθουσα). Έκανε μια έρευνα και ανακάλυψε και ένα σπασμένο χέρι, που το είχε εκείνος με το γλυκό. Φώναξε λίγο ακόμα και δήλωσε ότι θα τους πάει στο γραφείο για καταστροφή σχολικής περιουσίας (σκούρα τα πράγματα, θα δούμε αύριο τι θα γίνει). Συνέχισε να είναι νευριασμένος για την υπόλοιπη ώρα και έβγαλε και τρία παιδιά έξω: εκείνον με το γλυκό (αμάν αυτός σήμερα), το διπλανό του μετά από πέντε λεπτά (αυτός τώρα είναι μια απουσία πριν κοπεί) και ένα κορίτσι ενάμισι λεπτό πριν χτυπήσει το κουδούνι, που βασικά δεν έφταιγε τίποτα, οι γύρω της μιλάγανε πιο πολύ αλλά αυτή είδε.
Υ.Γ.: Λυπάμαι που τα ποστ έχουν αραιώσει τόσο πολύ, αλλά η "αστυνόμευση" έχει ενταθεί πολύ στο δωμάτιό μου τελευταία... :@

0

Βόδαφον όνομα και πράγμα

Έχω μπλέξει άσχημα τον τελευταίο καιρό με τη Βόδαφον. Είχα το ωραιότατο Sony Ericsson Κ750, ευτυχώς original. Δυστυχώς όμως μετά από αρκετούς μήνες η κάμερα παρέδωσε το πνεύμα... Μετά από αρκετές ανεπιτυχείς προσπάθειες επισκευής, μπουχτίσαμε και αποφάσισε ο πατέρας μου να μου πάρει καινούριο. Μόνο που αυτή τη φορά το πήρε από τη Vodafone... Λίγες ώρες μόνο και ήδη έχω βγάλει σπυράκια. Κατ' αρχάς το "Vodafone" στο κάτω μέρος δεν ταιριάζει καθόλου οπτικά. Έχουν σακατέψει και το πληκτρολόγιο, έχουν αλλάξει ένα πολύ χρήσιμο κουμπί, νέο concept για την SE σε συντόμευση για το Live (το οποίο btw είναι μαλακία). Αλλά αυτά δεν είναι τίποτα μπροστά σε αυτά που έχουν κάνει στο software του. Ας πούμε κατανοητό ότι άλλαξαν κάποιες επιλογές στο μενού του με δικές τους, αλλά γιατί άλλαξαν ΤΕΛΕΙΩΣ τη διάταξή του; Γιατί άλλαξαν όλα τα εικονίδια με δικά τους; Γιατί έχουν 3 παιχνίδια μέσα που και τα 3 είναι demo; Μαλακία τελείως, έχω σπαστεί πολύ. Και ας αφήσουμε το κινητό, οι χρεώσεις του A La Carte είναι ληστρικές. Για να το κάνω όμως CU πρέπει να δώσω 9 ευρώ, δε σφάξανε. Άσε που καλύτερα να δώσω 19 και να πάρω μια Q, που είναι σχεδόν στο μισό οι τιμές, αλλά που να αλλάζω αριθμό, άσε που εδώ πέρα είναι σπάνιες οι κάρτες Q...
Υ.Γ.: Το σιχαίνομαι όταν υπάρχουν τόσα πολλά που θέλω να γράψω αλλά δεν μπορώ γιατί παραείναι χαρακτηριστικά και δεν μπορώ να το διακινδυνεύσω... Πραγματικά το σιχαίνομαι :(

0

Αλλού αυτά

Πριν λίγο είχαμε άλλον ένα καυγά. Αυτή τη φορά ανακατεύτηκε και ο πατέρας μου και το τράβηξε πολύ πιο πέρα απ' ότι έπρεπε. Πάνω στην "κουβέντα" λοιπόν με τα μικρά, λέω εγώ μεταξύ αστείου και σοβαρού "μου φαίνεται θα φύγω από το σπίτι, εξάλλου δε νομίζω ότι θα σας λείψω κιόλας". Τέλος πάντων συνεχίσαμε για αρκετή ώρα την κουβέντα στο θέμα, αλλάξαμε θέμα και για άλλη μια φορά τελικά γίναμε από δυο χωριά χωρίς ιδιαίτερη αιτία. Όταν μετά από λίγο μπήκε στο δωμάτιο ο πατέρας μου και έβαλε τις φωνές, και καλά εξοργισμένος και επικίνδυνος ο μικρός έβαλε τα κλάματα. "Και γιατί τσακωνόσασταν;" "Γιατί είπε ότι θα φύγει από το σπίτι" λέει ο μικρός κλαίγοντας ακόμα. Ο πατέρας μου το γυρνάει αμέσως από νευριασμένος σε ειρωνικό υφάκι. "Η πόρτα είναι ανοιχτή" γυρνάει και μου λέει. "Ευχαρίστως θα έφευγα αν είχα και που να πάω". Τότε χαμογέλασε, πάλι ειρωνικά. "Έτσι μπράβο. Πρώτα να βρείς πού θα πας και μετά να μας απειλήσεις ότι θα φύγεις". Ειλικρινά εκείνη την ώρα αν είχα κάτι βαρύ μπροστά μου θα του το πέταγα του μαλάκα. Μιλάει εκ του ασφαλούς και τον παίρνει νομίζει να λέει ότι θέλει γαμώ το μπελά του. Δεν είμαι όμως πια σαν τα μικρά που μαζεύονται μόλις θυμώσει. Δε θα μου γυρνάει εμένα ένα ειρωνικό υφάκι και θα καθαρίζει. Μ' αυτό το πλευρό να κοιμούνται κι αυτός και η μάνα μου. Δε σκοπεύω να φύγω πραγματικά, αλλά έχω διάφορα στο μυαλό μου...

0

Ε όχι πάλι...

Και να τα μας πάλι με τη μάνα μου. Αυτή τη φορά όμως η κατάσταση είναι πιο σοβαρή. Αύριο έρχεται στην Αθήνα μια φίλη μου που μένει στη Ζάκυνθο. Την γνώρισα πριν σχεδόν τεσσεράμισι χρόνια σε ένα φόρουμ. Γίναμε φίλοι μέσω email, μετά ήρθε το chat... Μετά δύο άλλα φόρουμ που μπαίναμε μαζί και μετά τίποτα. Χαθήκαμε τελείως για ενάμιση χρόνο, από καθαρά δικό μου λάθος. Σιγά-σιγά εγώ για διάφορους λόγους απομακρύνθηκα από το Ίντερνετ τελείως. Έμεινα να μιζεριάζω χωρίς φίλους εδώ πέρα, τελείως μόνος. Τον Αύγουστο έγινε κάτι που άλλαξε τα πάντα. Και ξαναμπήκα στο Ίντερνετ. Και είχα μάλιστα το θράσος να της ξαναστείλω email... Και αυτή με συγχώρεσε. Εντελώς. Κι έγιναν πάλι όλα όπως παλιά... Ή σχεδόν όπως παλιά. Και τέλος πάντων έρχεται Κυριακή-Δευτέρα για μια συναυλία αλλά εγώ δεν μπόρεσα να κατέβω να τη δώ. Κίνησα ουρανό και γή αλλά για άλλη μια φορά η μάνα μου τα ξανάβαλε στη θέση τους... Νιώθω πάρα πολύ άσχημα που δεν μπόρεσα να κάνω τίποτα... "Εντάξει" προσπάθησε να με παρηγορήσει, "κάποια στιγμή θα βρεθούμε". Αν συνεχίσει αυτή η κατάσταση χέσε μέσα... Ούτε φυλακή να ήταν αυτοί οι τέσσερεις τοίχοι πια...

0

Όστις θέλει οπίσω μου ελθεί

Ή δεν είναι έτσι; Κάπως έτσι τέλος πάντων, ποτέ δεν τα πήγαινα καλά ως γνωστόν με Αρχαία και Θρησκευτικά...Τέσπα, αυτή τη φράση ανήκει στα "αζήτητα" του Χριστιανισμού και έχει παραγκωνιστεί, όπως και πολλές άλλες βασικές αρχές του (πόσο ολιγαρκείς είναι οι θρησκευτικοί μας ηγέτες;) Στην Ελλάδα λοιπόν δεν ισχύει αυτό, όπως δεν ισχύει πρακτικά και η ανεξιθρησκία, η απαγόρευση του προσηλυτισμού και άλλα τέτοια ενοχλητικά που θα μπορούσαν να εμποδίσουν του Χριστού την πίστην την αγίαν να εξαπλωθεί παντού. Τουλάχιστον εδώ μιλάμε για μια απίστευτη κατάσταση... Να βλέπεις παιδιά να καπνίζουν, να κάνουν φασαρία, να περνάνε χαριστικά με 10, να βρίζουν αλλά να σε θρησκευτικά ζητήματα να κάνουν σαν τις θείτσες στην εκκλησία κάθε Κυριακή; Κυριολεκτικά, το αν σώζεται ένας μη χριστιανός όσο καλός άνθρωπος κι αν είναι, στα Θρησκευτικά είναι η *μόνη* σοβαρή συζήτηση στην τάξη φέτος που κανείς δεν έκανε φασαρία και όλοι παρακολουθούσαν... (Επειδή μας έφαγε 3 διδακτικές ώρες μην το ψάχνετε, δε σώζεται. Αλλά αυτό δημιουργεί τρύπα και στην αρχική λογική... Όποιος θέλει ας με ακολουθήσει αλλά όποιος δεν το κάνει θα καίγεται αιωνίως στην κόλαση;) Έχουμε και αυτό το μαλάκα θεολόγο διευθυντή που ξέρει ότι κανείς δε θα τολμήσει να πει δημοσίως ότι δεν είναι χριστιανός... Έχω και τη γιαγιά μου ειδικά τώρα τη Σαρακοστή θα με πρήξει να νηστέψω, έχω και τα αδέρφια μου που πιστεύουν ότι τους πούνε στο δημοτικό (που είναι ένα απέραντο κατηχητικό) οπότε καλύτερα να προσέχω τα λόγια μου και να κάνω υπομονή γιατί αλλιώς θα βγεί μια ολόκληρη πόλη Ζουμπουλίες να με κυνηγάει με τα λιβανιστήρια...

0

Wordpress και Blogger

Χτες βράδυ είδα όνειρο με το blog μου. Έλεος; Κάτι ήταν με τη μεταφορά στο Wordpress αλλά δε θυμάμαι λεπτομέρειες... Προσωπικά δε μου έχει κάνει τίποτα το blogger, αλλά κάθε φορά που κάνω μια μικροαλλαγή στο template δεν ησυχάζω μέχρι να τελειώσει το republish. Το θέμα όμως είναι, έχει team blog το Wordpress; Αν το διαβάσει αυτό κανείς που να έχει blog εκεί ας απαντήσει... Και κάτι άσχετο, η μάνα μου μου υποσχέθηκε ταξίδι στη Γαλλία αν πάρω το Β2. Ναι καλά, αλλά η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία...

0

Καλό Τριήμερο (λέμε τώρα)

Σκατά μέρα σήμερα. Το διευθυντή μας απ' ότι φαίνεται τον βρήκαμε στα γαριδάκια... (Μπουαχαχαχαχα ευθυμήσαμε πάλι, ξέρω). Αφοσιωμένος θεολόγος όπως έχω ξαναγράψει, απαγορεύει κάθε χρόνο τις Απόκριες. Απειλεί μάλιστα ότι όποιος έρθει ντυμένος θα αποβληθεί. Όντως κανείς δεν έρχεται ντυμένος, μερικοί όμως έχουνε μάσκες και τις φοράνε στα διαλείμματα (και στο μάθημα άμα τύχει). Θα σας έδειχνα φωτογραφία γιατί είχε πολύ γέλιο αλλά δεν έχω το κινητό μου αυτές τις μέρες, κάποιος μαλάκας μου το κρατάει στο σέρβις δυο βδομάδες τώρα. Πρώτη ώρα (Αρχαία) κάναμε μάθημα και μας έφτιαξε και τη διάθεση, θα γράψουμε άλλα πέντε τεστ στο 3ο τρίμηνο. "Μέχρι τώρα έχουμε γράψει 7 και θα γράψουμε και κάμποσα ακόμα..." "Τι, αλλα τόσα;" "Όχι καλέ σιγά, σιγά μη γράψουμε άλλα 7, 5 θα γράψουμε μόνο" (αυθεντικός διάλογος). Μετά Μαθηματικά χαβαλέ κανονικά, όρθιοι κλπ αλλά ο κολλητός μου έλειπε και βαριόμουνα. Μουσική είδαμε τον Οθέλλο του Σαίξπηρ προσαρμοσμένο σε όπερα από τον Βέρντι και γυρισμένο μετά σε ταινία από κάποιον που δε θυμάμαι, αριστούργημα. Αγγλικά μετά μας εκμυστηρεύτηκε ότι εκείνη η ώρα θα ήταν η τελευταία και κωλοχαρήκαμε, μας αφήσανε στη μισή τελικά. Γύρισα σπίτι και από εκείνη την ώρα βαριέμαι. Τώρα πια τα τριήμερα δεν τα βλέπω τόσο ως τρεις μέρες χωρίς σχολείο αλλά ως 3 μέρες σπίτι με την οικογένεια, θα πάμε μάλλον και στο χωριό του πατέρα μου, τέλεια. Είχε πάρτι το φροντιστήριο, δεν είχα ούτε όρεξη ούτε παρέα και δεν πήγα. Τώρα ακούω 1431 AM, μπορείτε αν θέλετε να ακούσετε κι εσείς εδώ. Εκπέμπουν από το Αριστοτέλειο, έχει τώρα εκπομπή ένας φίλος μου φοιτητής. Αυτά...

TaXi DrIvErS

Ιδέα μου είναι ή μια ζωή πέφτω στους πιο κουλούς ταξιτζίδες?Έτσι μερικά περιστατικά για αρχή....

Περιστατικό 1:

Καλοκαίρι, Αύγουστος συγκεκριμένα, εγώ να βιάζομαι να πάω Ομόνοια και να μη σταματάει κανένας!Ρε τι να τους παρακαλάω,τι να κατεβάζω τη μπλούζα μήπως και πέσω σε κανα λιγούρη και με πάρει...τίποτα!Μετά απο αρκετή ώρα κάνω νόημα σε ένα τυπά και σταματάει
- Πού πας κοπελιά?
-Ομόνοια
-Έμπα!
-Ευχαριστώ και αν μπορείτε γρήγορα γιατί έχω αργήσει!

(άσχετες κουβέντες)
.............

-Καλά ρε συ,κοπέλα σαν τα κρύα τα νερά και δε σταμάτησε κανένας?Ουρά θα έπρεπε να κάνουν για να σε πάνε τσάρκα.
-Ε, δεν θα τους βόλευε.(τι να πει κανείς...)
-Και που έχεις να πας και βιάζεσαι τόσο?
-Με περιμένουν εδώ και ώρα.
-Σε περιμένουν?Α....το έστησες το παλικάρι?Μου θυμίζεις εμένα και τη γυναίκα μου στα νιάτα μας,έτσι όλο ραντεβουδάκια είμασταν στα κρυφά!Και αν σκεφτείς πως τη γνώρισα....Τυχαία την είδα μια μέρα να περνάει απο έκει που δούλευα και μου γύαλισε,ε την είδα πάλι την επόμενη μέρα στο ίδιο σημείο και πήγα και της μήλισα.Για να την καταφέρω να βγούμε πέρασε 1 μήνας,για το πρώτο μας φιλί 3 ραντεβού,και για να της πιάσω το βυζί 6 μήνες αφότου είχαμε πρωτοβγεί.Εσείς οι νέοι τώρα όλο τα κάνετε με τη μια?Καλά τι μένει για μετά?Η γυναίκα κοπέλα μου θέλει το νάζι της,θέλει να την πηγαίνεις αργά αργά...Εσείς τώρα στην πρώτη φορά που βγαίνετε βγάζετε και τα μάτια σας!Εγώ την πρώτη φορά που έκανα έρωτα με τη γυναικα μου ξέρεις τι έκανα?Πρώτα της ετοίμασα τη μπανιέρα με ζεστό νερό,μετά της έκανα μασάζ και μετα...*δε θυμάμε τι είπε*........Ορίστε τώρα είμαστε τόσα χρόνια παντρεμένοι!

(Να έχει κίνηση,εγώ να μην απαντάω και να συνεχίζει αυτός.....)

-Εσένα όπως σε βλέπω πρέπει να ξέρεις τι κάνεις με τους άντρες ε?
-Αλοίμονο,τι θα τους άφηνα να με κάνουν ότι θέλουν?
-Μπράβο κοπέλα μου,έτσι να μας προσέχεις είμαστε άτιμη φάρα!Θυμάμε τότε που...
-Ε..στη γωνία θα με αφήσετε!



Περιστατικό 2:

Μαρούσι,βράδυ παραμόνης πρωτοχρονιάς και για άλλη μια φορά να βιάζομαι να πάω σπίτι(είχαμε και το ρεβεγιόν μη χέσω...)

-Ταξιιιιί!
Σταματάει,χαιρετάω το φιλαράκι μου και μπαίνω.

-Γεία σας.
-Καλησπέρα,που πάμε?
-Κυψέλη.

Είμαστε Γαλατσίου,φυσιολογική κούρσα μέχρι στιγμής...

-Να σε ρωτήσω κάτι κοπέλα μου?
-Παρακαλώ.
-Τέτοια μέρα που θα την περάσεις?
-Ε..σπίτι με γονείς και φίλους
-Δε θα είσαι με τον τυπά?
-Ποιο τυπά?
-Τον ψηλό απο πρίν.
-Όχι για ποιο λόγο?
-Τέτοια μέρα και θα είσαι χωριστά απο το αγόρι σου?
-Αφήστε τα δράμα,δράμα!(ευτυχώς δεν κατάλαβε την ειρωνία...)
-Κανά δώρο σου έκανε τουλάχιστον?
-Μπααά..
-Α το άτιμο!Χωρίς δώρο σε άφησε?
-Ναι το μουλάρι ( ^^)
................(άσχετα)....................

-Κάντε δεξιά εδώ.
-Ορίστε?Θα ανεβούμε όλη αυτή την ανηφόρα??Είσαι σοβαρή κοπέλα μου??
-Ε...γιάτι όχι?
-Θα στουκάρει το αμάξι μου κάτω!Δεν κατάλαβα μόνη σου δε μπορείς να πας?Πρέπει να σε αφήσω και στην πόρτα σου?Όλο απαιτήσεις έχετε γίνει,να σας πάμε και μεχρι το σπίτι σας!
-Συγνώμη αλλά αυτή δεν είναι η δουλειά σας?
-Θα μας μάθεις και τη δουλειά μας τώρα κοριτσάκι μου?Δε θα πληρώνω εγώ ζημία για να μη κουραστείς εσύ!
(Το παραλήρημα συνέχισε για κανα πεντάλεπτο...)

-....Και τι νομίζετε πως είμαστε εμείς οι οδηγοί ταξί?Δούλοι σας?...

-Τι σας χρωστάω?

----------------------------------------------------------------------------------

Συνεχίζεται.......

Καιρός ήταν νομίζω

Αξιώθηκα επιτέλους να στρωθώ να φτιάξω τα links. Να φτιάξω δηλαδή τρόπος του λέγειν, απλά τα πέταξα μέσα με τυχαία σειρά, ούτε σειρά προτίμησης ούτε καμιά ταξινόμηση ούτε τίποτα. Και μάλλον έτσι θα μείνουν δηλαδή... Κατά τα άλλα, βαριέμαι. Γράψαμε αρχαία σήμερα, όσα έγραψα νομίζω τα πιο πολλά σωστά αλλά δε μου έφτασε η ώρα, όπως και σε μερικούς άλλους... :(

0