...σ' αυτή τη ζωή, λέει γνωστός μου.
Με δύο ορόφους ρετιρέ σε ολοκαίνουρια πολυκατοικία σε καταπληκτική γειτονιά (με την ησυχία μου), έπιπλα δεν ξέρω κι εγώ ποιανού σχεδιαστή, λάπτοπ 3000 ευρώ, ντέσκτοπ δε-βρήκε-ακόμα-ευκαιρία-να-πει, τηλεόραση πλάσμα 40-φεύγα ιντσών, αθόρυβο ψυγείο το οποίο μπορεί να εκθειάζει επί δεκάλεπτο (όπως και όλα τα πράγματά του), ρούτερ 400 ευρώ, SUV, μια γλυκύτατη γυναίκα δούλα και κυρά και δυό παιδιά γιατρούς ίσως κι εγώ να θεωρούσα ότι "ο καθένας" παίρνει ό,τι του αξίζει.
(Και δε θα γκρίνιαζα κάθε μισή ώρα για την ακρίβεια και τους χαμηλούς μισθούς...)
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
4 σχόλια:
χα, κι εγώ.
Έκτος κι αν δεν έχεις καν την ευκαιρία να πάρεις αυτό που σου αξίζει.
Βλέπε παιδιά που πέθαναν πριν ακόμα αποφασίσουν τι θέλουν από την ζωή τους.
Κι άλλα που πέθαναν πριν γεννηθούν γιατί κάποιος μεγάλος αποφάσισε να γίνει μεγαλύτερος.
Γι αυτά τα δύο, αν και άθεη, εύχομαι να υπάρχει κάποιος που θα κρίνει.
Ρώτησέ τον, αν δηλαδή έχει ατύχημα θα έχει πάρει εκείνη τη στιγμή αυτό που του αξίζει;
Μηδένα προ του τέλους μακάριζε!
Δημοσίευση σχολίου