Ο Μέρφι ήταν αισιόδοξος

"Όταν κάτι μπορεί να πάει στραβά, θα πάει", ή αλλιώς Νόμος του Μέρφι. Σήμερα θα ασχοληθούμε με μια δευτερεύουσα διάταξή του: "όταν κάτι πάει καλά, είναι για να κάνει την κατάσταση χειρότερη".
Σήμερα το πρωί, ο πατέρας μου χρειάστηκε να πάει στο ταχυδρομείο. Ξεκίνησε δοκιμαστικά από το μεγάλο, όπου... βρήκε παρκάρισμα! Μέχρι να φτάσει εκεί όμως, το δεκαπεντάχρονο πλέον αυτοκίνητό μας είχε κατά την προσφιλή του συνήθεια αδειάσει το ψυγείο. Μπαίνοντας στο ταχυδρομείο, τον ενημερώνουν ότι έχει κλείσει ως προς την εξυπηρέτηση του κοινού και λειτουργεί μόνο ως αποθήκη. Βγαίνοντας (και σιχτιρίζοντας) διακρίνει (τι ευτυχία) μια βρύση στο απέναντι πεζοδρόμιο. Παίρνει ένα μπουκάλι, το γεμίζει νερό, ανοίγει το καπάκι του ψυγείου για να το γεμίσει και καίει όλο το δεξί του χέρι από το καυτό νερό...
Το απόγευμα αγγαρεύει φυσικά εμένα να πάω στο ταχυδρομείο. Μπαίνοντας παρατηρώ αμέσως δύο πράγματα:
1) Η ξινή έλειπε.
2)Η ουρά αποτελούνταν από ένα μόνο άτομο.
Πλησιάζοντας τα γκισέ, ανακάλυψα με φρίκη ότι ένας γέρος συζητούσε τα οικογενειακά του με μία εκ των υπαλλήλων. Όταν ο γέρος αποχώρησε (μετά από ένα σεβαστό χρονικό διάστημα), απορροφήθηκαν σε βαθιά ανάλυση των όσων είπε. Έφυγα ευχόμενος να πετυχαίνω την ξινή στο μέλλον.
Υ.Γ.: Και το RAM που αγόρασα γυρίζοντας για τους 2 μήνες δωρεάν σύνδεση δεν είχε μέσα κουπόνι! @@ ριγανάτα!Τελικά το βρήκα το κουπόνι. Όπως συνηθίζω να λέω αυτές τις μέρες: Είμαι κι εγώ πολύ μαλάκας ρε γαμώτο... :(