Φτου σας

Ίχνος ντροπής δεν έχουν τελικά οι πολιτικοί. Φτου και ξανά φτου. Πήγα σε ένα μνημόσυνο σήμερα και έφριξα. Παρέστη σύσσωμος ο τοπικός πολιτικός κόσμος (υποψήφιοι νομάρχες, δήμαρχοι και σύμβουλοι). Όλοι με το ίδιο ψεύτικο θλιμμένο ύφος, που άλλαζε βέβαια σε εξίσου ψεύτικο χαμόγελο για να χαιρετήσουν. Έχουν αρκετές άλλες ευκαιρίες για ψηφοθηρία, δεν μπορούν να σεβαστούν τίποτα πια; Και όχι μόνο αυτοί, αλλά και όλοι οι συγγενείς τους, με τη χειραψία ξεκίναγαν τον ηχογραφημένο λόγο. Έλεος... Φτου και ξανά φτού σας.
Υ.Γ.:Κωλοΐωση...

Μικρό παιδί σαν ήμουνα και πήγαινα σχολείο

Το Λύκειο χρειάστηκε μόλις μία βδομάδα για να επιτελέσει το σκοπό του: να μου αφαιρέσει κάθε ίχνος δημιουργικότητας και φαντασίας. Όλο γράφω και σβήνω posts και κανένα δε μου βγαίνει. Για να δούμε μήπως αυτό θα είναι και το τυχερό.
Συμμαθητές: Είμαι ο μόνος που χωρίστηκα από την παρέα μου από πέρυσι. Δεν πρέπει να τους έλειψα και πολύ, αλλά τέσπα. Κατά τα άλλα νορμάλ πράγματα. Κανα-δυο αξιόλογα άτομα, ως εκεί.
Καθηγητές: Κανα-δυο αξιόλογοι κι εκεί (μαθηματικός 1, χημικός). Κανα-δυο που δε θέλω να τους βλέπω στα μάτια μου (θεολόγος [γυναίκα], μαθηματικός 2, διευθυντής). Οι περισσότεροι ένας απέραντος βούρκος μετριότητας.
Κτήριο: Τρία ωραιότατα εργαστήρια φυσικοχημείας. Ενάμιση διαλυμένο εργαστήριο πληροφορικής αγορασμένο την προηγούμενη δεκαετία. Πολύ στριμωγμένο. Το καπνιστήριο ευτυχώς σε σημείο που δεν ενοχλεί.

Γενικές παρατηρήσεις:
1) Είμαστε από τους ελάχιστους που έχουμε πάρει (σχεδόν) όλα τα βιβλία και κάνουμε ήδη εφτάωρα.
2)Αυτή τη βδομάδα θα γράψουμε σε όλα τα "σημαντικά" μαθήματα "διαγνωστικά τεστ", για να εξετάσουν την πορεία μας. Πούτσες ταραμοσαλάτα.
3)Σήμερα υπήρχε μόνο ένα μάθημα το οποίο δεν περίμενα με τρόμο (Χημεία). Αύριο δεν υπάρχει κανένα. Fuck.
4)Τα ρολόγια έχουν κολλήσει. Με UHU Stick ("γερά κολλάει, UHU Stick γιατί σου πάει" που έλεγε και εκνευριστικό πιτσιρίκι στην τηλεόραση).

Ούτε αυτό το ποστ ήταν δημιουργικό. Καλύτερο από τα άλλα πάντως.

Απαγορευμένες ευχές

Θα πέσει κράξιμο σε:

• Όποιον αφήσει comment με "καλό χε***να". Για όνομα του Θεού/Αλλάχ/Βραχμαπούτρα/Anonymous, ακόμα στο Σεπτέμβριο είμαστε. Ούτε ψιχάλα δεν έχουμε δει. Έλεος.
  
• Ούτε "τα κεφάλια μέσα" να μην πει κανείς. Θέλουν δε θέλουν, θα μπουν από μόνα τους. Μην τα ζαλίζετε.
  
• Εννοείται ΌΧΙ "καλή σχολική χρονιά". Κακή, ψυχρή κι ανάποδη θα είναι. Ας μην κοροϊδευόμαστε.

Κάθισα πριν λίγο και διάβασα κάμποσα παλιά post μου. Έτσι δηλαδή, σε δουλειά να βρισκόμαστε. Δεν μπορώ και δε θέλω να πάω για ύπνο. Στη σκέψη και μόνο του σχολείου βγάζω κι άλλα σπυράκια. Δε θέλωωωωω. Πολύ γρήγορα πέρασε αυτό το καλοκαίρι. Άντε πάλι ρουτίνα τώρα...

Ο Μέρφι ήταν αισιόδοξος

"Όταν κάτι μπορεί να πάει στραβά, θα πάει", ή αλλιώς Νόμος του Μέρφι. Σήμερα θα ασχοληθούμε με μια δευτερεύουσα διάταξή του: "όταν κάτι πάει καλά, είναι για να κάνει την κατάσταση χειρότερη".
Σήμερα το πρωί, ο πατέρας μου χρειάστηκε να πάει στο ταχυδρομείο. Ξεκίνησε δοκιμαστικά από το μεγάλο, όπου... βρήκε παρκάρισμα! Μέχρι να φτάσει εκεί όμως, το δεκαπεντάχρονο πλέον αυτοκίνητό μας είχε κατά την προσφιλή του συνήθεια αδειάσει το ψυγείο. Μπαίνοντας στο ταχυδρομείο, τον ενημερώνουν ότι έχει κλείσει ως προς την εξυπηρέτηση του κοινού και λειτουργεί μόνο ως αποθήκη. Βγαίνοντας (και σιχτιρίζοντας) διακρίνει (τι ευτυχία) μια βρύση στο απέναντι πεζοδρόμιο. Παίρνει ένα μπουκάλι, το γεμίζει νερό, ανοίγει το καπάκι του ψυγείου για να το γεμίσει και καίει όλο το δεξί του χέρι από το καυτό νερό...
Το απόγευμα αγγαρεύει φυσικά εμένα να πάω στο ταχυδρομείο. Μπαίνοντας παρατηρώ αμέσως δύο πράγματα:
1) Η ξινή έλειπε.
2)Η ουρά αποτελούνταν από ένα μόνο άτομο.
Πλησιάζοντας τα γκισέ, ανακάλυψα με φρίκη ότι ένας γέρος συζητούσε τα οικογενειακά του με μία εκ των υπαλλήλων. Όταν ο γέρος αποχώρησε (μετά από ένα σεβαστό χρονικό διάστημα), απορροφήθηκαν σε βαθιά ανάλυση των όσων είπε. Έφυγα ευχόμενος να πετυχαίνω την ξινή στο μέλλον.
Υ.Γ.: Και το RAM που αγόρασα γυρίζοντας για τους 2 μήνες δωρεάν σύνδεση δεν είχε μέσα κουπόνι! @@ ριγανάτα!Τελικά το βρήκα το κουπόνι. Όπως συνηθίζω να λέω αυτές τις μέρες: Είμαι κι εγώ πολύ μαλάκας ρε γαμώτο... :(