Εξυπνάδες

-Μαμάάάά θέλω τη μπάλα μου!
-Μια βρεγμένη σανίδα θες αλλά τέσπα.

(συνεχίζεται)

Blogme

Ντροπή και αίσχος. Για άλλη μια φορά ντρέπομαι πραγματικά για το γελοίο κράτος μας. Πρωτοφανής παγκοσμίως περίπτωση λογοκρισίας αλλά και ηλιθιότητας.
Για αρχή διαβάστε εδώ και εδώ.

Περί καταλήψεων

Πετάμε καρέκλες και θρανία στις πόρτες. Κρεμάμε πανό στα κάγκελα. Φωνάζουμε συνθήματα. Γενικώς ακουγόμαστε. Κατά τη γνώμη μου δικαιολογημένα. Κατά τη γνώμη σας ίσως όχι. Δίκαια ή άδικα όμως, πολύ φοβάμαι ότι είμαστε καταδικασμένοι να αποτύχουμε, διότι απλούστατα σε μεγάλο βαθμό δεν έχουμε συναίσθηση του τι κάνουμε. "Έχουμε κατάληψη" αγαπητοί συμμαθητές, δεν σημαίνει "πάμε για καφέ". Η "κατάληψη", σε αντίθεση με την "παρέλαση" ή τη "γιορτή" δεν είναι κάτι που απλά συμβαίνει για να χάσουμε μάθημα. Η "παρέλαση" και η "γιορτή" είναι μερικοί καθηγητές και μερικοί μαθητές. Η "κατάληψη" είναι οι μαθητές. Όλοι οι μαθητές. Το "τι ένας παραπάνω, τι ένας παρακάτω" δεν είναι δικαιολογία. Όλοι μαζί και ο καθένας χωριστά, είμαστε η κατάληψη. Γι' αυτό, όταν αναγκάζετε τα ελάχιστα σοβαρά άτομα να ξελαρυγγιάζονται στη Γενική Συνέλευση διότι συζητάτε σε πιο κλαμπάκι θα πάτε απόψε, σκεφτείτε ότι αυτά τα άτομα απόψε θα ξενυχτήσουν στο σχολείο. Και την ώρα της ψηφοφορίας, σκεφτείτε λίγο πριν σηκώσετε το κουλό σας για να ψηφίσετε "υπέρ". Αλλιώς δε λέει.

Φιλοζωία

Πάλι έριξαν φόλα στο σκυλί μου. Για τρίτη φορά. Ευτυχώς έχει γερό στομάχι... Γέμισε το σπίτι εμετούς αλλά χαλάλι του. Γαμώ ότι έχεις και δεν έχεις πόσο μαλάκας μπορείς να είσαι; Αν είχα αποδείξεις θα σε έχωνα στο τελευταίο κελί του ελικοδρομίου Κορυδαλλού, έλα όμως που δεν έχω! Άμα σε πιάσω όμως... Αααααχ άμα σε πιάσω...

Στο τηλέφωνο φοβάμαι να σε πάρω να σου πω πόσο μόνος νιώθω

Με αγαπάς και με νοιάζεσαι όσο αγαπάω και νοιάζομαι εγώ εσένα. Το ξέρω και χαίρομαι γι' αυτό. Έχουμε όμως μια σημαντική διαφορά: εσύ για μένα είσαι πάντα πρώτη, ενώ εγώ για σένα είμαι πάντα δεύτερος. Πάντα κάποιος μπαίνει μπροστά μου, άλλοτε η κολλητή σου, άλλοτε το αγόρι σου, άλλοτε κάτι θα βρεθεί. Εσύ έχεις βρει κάποιον/α που να μπορείς να εμπιστευτείς και να βλέπεστε κάθε μέρα. Λογικό είναι να μπαίνει μπροστά από εμένα που με παίρνεις τηλέφωνο όόόταν βρεις κενό από τα φροντιστήρια και πολύ καλά κάνεις εννοείται. (Σου έχω πει πόσο μου λείπεις;) Έχεις βρει αγόρι, τον βάζεις συχνά πάνω από οποιονδήποτε άλλο. Καλά κάνεις και πάλι. Κι εγώ αν είχα κοπέλα ίσως να την έβαζα πιο πάνω. Όταν και αν βρω και μάθω θα σου πω. Εν τέλει δε φταις εσύ. Εγώ φταίω που είμαι εξαρτημένος από σένα, χειρότερα και από το Νικηφόρο του 50-50 με την κόρη του. Σου ζητώ συγγνώμη...

Σπασμένο καράβι

...να 'μαι πέρα βαθιά
έτσι να 'μαι
με δίχως κατάρτια με δίχως πανιά
να κοιμάμαι

Να 'ν' αφράτος ο τόπος κι η ακτή νεκρική
γύρω γύρω
με κουφάρι γυρτό και με πλώρη εκεί
που θα γείρω

Να 'ν' η θάλασσα άψυχη και τα ψάρια νεκρά
έτσι να 'ναι
και τα βράχια κατάπληκτα και τ' αστέρια μακριά
να κοιτάνε

Δίχως χτύπο οι ώρες και οι μέρες θλιβές
δίχως χάρη
κι έτσι κούφιο κι ακίνητο μες σε νύχτες βουβές
το φεγγάρι

Έτσι να 'μαι καράβι γκρεμισμένο νεκρό
έτσι να 'μαι
σ' αμμουδιά πεθαμένη και κούφιο νερό
να κοιμάμαι...

Ήμουν κι εγώ ένα μικρό καράβι. Μου δώσανε ένα χάρτη και μια πυξίδα και με στείλανε στο καλό. Ήξερα που ήθελα να πάω και το δρόμο. Η πυξίδα όμως άρχισε να παρεκκλίνει. Άρχισα να κάνω περίεργους κύκλους, χωρίς νόημα. Μέχρι να το καταλάβω, και πριν προλάβω να αντιδράσω, ένα κύμα με έλουσε ολόκληρο και παρέσυρε και την πυξίδα και το χάρτη. Δεν θυμάμαι πια που ήθελα να πάω. Δεν ξέρω πια που θέλω να πάω. Στέκομαι μεσοπέλαγα και σκέφτομαι.
Και ο χρόνος με πιέζει...

Free Market

Γυρνώντας από το μάθημα πείνασα. Μακάρι να είχαμε ακόμα Everest. Ή Γρηγόρη, ή Pizza Hut, ή Roma Pizza... The list goes on and on. Βλέπετε εμείς εδώ επιμένουμε παραδοσιακά και τοπικά. Γι' αυτό όποτε πάει να ανοίξει μαγαζί αλυσίδας (φτου φτου ντιντήδες της πρωτεύουσας, που θα έλεγαν και στο Καφέ της Χαράς) ή εστιατόριο που να τολμά να περιφρονεί εκλεκτά εδέσματα όπως κοκορέτσια και σπληνάντερα, το κλείνουμε και ανοίγουμε στη θέση του μια καφετέρια. Σίγουρα πράγματα. Εκτός αν αυτό βάζει catchy διαφημίσεις την την ώρα του Fame Story.
Υ.Γ.: Για να εξηγούμαστε, θα έβρισκα να φάω, είπαμε. Αλλά το νόημα του post παραμένει.

Απορίες

Σοβαρή (νομίζω), δικιά μου

Γιατί οι καθηγητές ντρέπονται να χρησιμοποιήσουν τη λέξη σεξ; Ενώ δεν ντρέπονται να χρησιμοποιήσουν άλλες λέξεις με την ίδια έννοια (ερωτική πράξη) ή παράγωγά της (σεξουαλική πράξη) ή συνδυασμούς (έρωτας με τη σεξουαλική έννοια) και γενικώς αμέτρητες πιθανές εκφράσεις για να μιλήσουν γι' αυτό (το φέρνει η κουβέντα συνέχεια, ένα περίεργο πράγμα βρε παιδί μου) ποτέ μα ποτέ δεν το λένε έτσι απλά.

Λιγότερο σοβαρή, του μικρού

(Κοιτάζοντας το χάρτη)
-Πού είναι η Ντήνος;
-Ε;
-Το νησί, η Ντήνος, που είναι;
-Τήνο το λένε το νησί, να το.
-Μα δε λέμε πήγε διακοπές "στη(ν Τ)ήνο";
-...

Τι μάθαμε στο σχολείο

• Κακοί πειρατές μπορούν να κλέβουν ασύρματα τη σύνδεσή μας στο Ίντερνετ και να τηλεφωνούν χρεώνοντας το λογαριασμό μας. (Μαμάάάάάάάάά!)
• Είμαστε λαός της ήσσονος προσπάθειας. (=Το κεντρικό σημείο πεντάλεπτης υστερίας καθηγητή επειδή δεν είχαμε γράψει τις εκφωνήσεις των ασκήσεων στα τετράδια.)
• Να σημειώνουμε τις ασκήσεις κάπου άσχετα και μετά να κάνουμε παραψυχικό brainstorming για να μαντέψουμε από ποιά σελίδα είναι. (Καθηγητής που εκνευρίστηκε από κάποιους που μιλούσανε, διέκοψε το μάθημα, μας έδωσε ασκήσεις με τον προαναφερθέντα τρόπο και την υπόλοιπη ώρα μας κράταγε μούτρα.)
• Ότι τα δύο καινούρια φυσικά μεγέθη που μάθαμε θα μας ταλαιπωρήσουν πολύ στο Λύκειο. (Συμμαθήτρια: Περισσότερο από εσένα;)
• 1) Ο Νεοέλλ(λλλ)ηνας είναι παθολογικά προσκολ(λλλ)ημένος στη μαμά του
  2)Όλες (ανεξαιρέτως) οι σχέσεις είναι προορισμένες να καταρρεύσουν.
  3)Η σύγχρονη κοινων(ννν)(ννν)(ννν)ία είναι καταδικασμένη λόγω της διάλυσης των οικογενειακών δεσμών.
  (Καθηγητής προσφάτως χωρισμένος, καμένος από την πεθερά του ή τη μάνα του.)
• Ότι πρέπει να ξεχάσουμε όλα τα αγγλικά που ξέραμε, ώστε η καθηγήτρια να μας διδάξει τη δικιά της, ριζικά ανανεωμένη διάλεκτο.
• Ότι η Φυσική Κατεύθυνσης της Γ' Λυκείου μπορεί να διακόπτεται κατά βούλησην, ενώ τα δικά μας Αρχαία απαιτούν πλήρη συγκέντρωση. (Αντίδραση φιλολόγου που προσπάθησαν να τη σηκώσουν από αίθουσα του ισογείου για να μπει τμήμα με ένα παιδί με σπασμένο πόδι).
  
• Ότι η Αμαλ(λλλ)ία μιλάει φυσιολογικά. (Δεν εξηγείται αλλιώς.)
  

Και είμαστε ακόμα στην αρχή...