Φεύγω. Πάω Κρήτη. Γυρνάω σε μια βδομάδα, θα έχω και φωτογραφίες ελπίζω (πάμε μια κόντρα Ηρακλείου-Χανίων gelial; :Ρ)

Αμαρτωλοί...

Μεγάλη Παρασκευή σήμερα, ο κόσμος ντύνεται στα μαύρα και νηστεύει αυστηρά παντός είδους ζωικά προϊόντα, αλλά και το λάδι, το βράδυ όλοι ξεχύνονται στους δρόμους ακολουθόντας ευλαβικά τον Επιτάφιο και η Apple θα βγάλει αύριο τα νέα iBook/Macbook (ο νοών νοείτο, οι υπόλοιποι δεν πειράζει, κρυάδα ήταν). Χτες το απόγευμα λοιπόν πήγα με 2 φίλους μου σε ένα μέρος στην άκρη του χωριού που είναι τέλος πάντων ένα υποτυπώδες πάρκο, με εκκλησία (βεβαίως, βεβαίως), καφετέρια, παιδική χαρά και πράσινα λιβάδια ανάμεσα. Κάτσαμε, τα είπαμε, κάναμε διάφορα πράγματα (=μας έφαγε η μαλακία και γίναμε πάλι θέαμα) και μετά πήγαμε για καφέ. Πήραμε τρεις φραπέδες γλυκούς με γάλα, μόνο που ο ένας νήστευε και το θυμήθηκε μόλις ήπιε την πρώτη γουλιά. Φρίκαρε λίγο γιατί αύριο είχε και να πάει να κοινωνήσει αλλά ήταν πια αργά, οπότε απλώς φάγαμε την υπόλοιπη ώρα σε συζητήσεις για τους ακριβείς κανόνες της νηστείας (όπως π.χ. αν τα πατατάκια με λακτόζη αρταίνουν). Στην επιστροφή επίσης έπεσε η εξής φοβερή ατάκα: "Πω ρε μαλάκες, θα μας κάψει ο Θεός, μια χαρά περάσαμε σήμερα, και καφέ ήπιαμε, και μουσική ακούσαμε, πάει δε γλιτώνουμε..."

Αλλεργία

Γαμώ τη γύρη μου (Αψουυυυυ) Γαμώ τη σκόνη μου (Αψουυυυυ) κλπ, κλπ. Έχω λιώσει στο φτάρνισμα από το πρωί, τρέχει ποτάμι και η μύτη μου. Έλεος, ψάχνω που μου έχουν πέσει μάτια, μύτη και λοιπά χαρακτηριστικά του προσώπου... Ένα αντιισταμινικό κάποιος... (Αψουυυυ)

Τα λεφτά, τα λεφτά, ποιος τ' ανακάλυψε;

Ρωτάει ο θεολόγος "Τι είναι η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία και γιατί τη λένε έτσι". Απαντάω εγώ και ακολουθεί ο παρακάτω διάλογος σε χαρτί...

-Όλα αυτά τώρα σου ήρθαν;
-Ναι, γιατί;
-Γίνε δικηγόρος. Ξέρεις τι επιτυχία θα έχεις;
-Αποκλείεται, το χειρότερο επάγγελμα είναι.
-Λεφτά έχει.
-Εκεί είναι το θέμα ρε;
-Φυσικά, πώς θα ζήσεις αλλιώς;
-Καλύτερα να κάνεις μια δουλειά που σου αρέσει κι έχει κανονικά λεφτά παρά να είσαι πλούσιος και να κάνεις κάτι που σιχαίνεσαι.
-Στον άνθρωπο είναι αυτό, άλλοι τους αρέσει.

Ποιος έχει δίκιο γμτ;

Καλή φάση

Την Παρασκευή πήγαμε επιτέλους εκδρομή. Πέράσαμε από σαράντα κύματα βέβαια; να μαζέψουμε υπογραφές, να πείσουμε το διευθυντή, να μοιραστούμε στα λεοφωρεία (πόλεμος κανονικός εκεί) αλλά τελικά πήγαμε. Και δεν ξέρω αν άξιζε τον κόπο... Πρώτα απ' όλα η μουσική. Εντάξει, είχα το MP3 αλλά τι να την κάνεις την εκδρομή αν κάθεσαι σε μια γωνία και ακούς από ακουστικά ενώ οι άλλοι χορεύουν; Έτσι λοιπόν συμβιβάστηκα και άκουσα κι εγώ σκυλάδικα... Αν και έχουν υποχωρήσει τελευταία. Τα μεγάλα σουξέ αυτές τις μέρες είναι το Δε Φεύγω του Χατζηγιάννη, το Beautiful του Δάντη και το My Humps των Black Eyed Peas (πληροφοριακά το λέω). Έστω ότι τη μουσική την άντεξα όμως... Τίποτα δεν πήγε όπως το είχαμε σχεδιάσει. Όλο "βιαζόμασταν" και κάναμε μόνο τα μισά απ' όσα έλεγε το πρόγραμμα. Φάγαμε και σε ένα βενζινάδικο της Εθνικής (σιγά την Εθνική στα κατσάβραχα αλλά λέμε τώρα) που μας γδάρανε κανονικά, το δίκτυο της Βόδαφον έδωσε ρεσιτάλ για άλλη μία φορά και όταν γυρίσα, βρήκα στο σπίτι πρώτον οικογενειακή μάζωξη και δεύτερον δυο φίλους του μικρού. Αλλά δε βαριέσαι, όταν σκέφτομαι ότι αύριο έχω να παώ σχολείο, χίλιες φορές άλλη μια τέτοια μέρα...

Που είναι το κρυφό σχολειό; Οέο;

Θρησκευτικά, μάθημα 42: Η Εκκλησία διδάσκει το λαό στην Τουρκοκρατία. Δύο αποσπάσματα... Πρώτο, στο κυρίως μάθημα: "Στις μεγάλες Σχολές μπορούσαν να φοιτούν κυρίως παιδιά εύπορων οικογενειών. Μεγάλες μάζες όμως κινδύνευαν να βυθιστούν στον αναλφαβητισμό. Εδώ έπαιξαν τεράστιο ρόλο οι απλοί ιερείς και μοναχοί κάθε πόλης και χωριού. Μέσα στις εκκκλησίες έφτιαχναν ανεπίσημα, ταπεινά σχολεία και δίδασκαν τους νέους χρησιμοποιώντας ως διδακτικά εγχειρίδια τα λειτουργικά βιβλία της Εκκλησίας (κυρίως το "Ψαλτήρι). Αυτές οι πρωτοβουλίες, στις οποίες ο λαός έδωσε την ονομασία "Κρυφό Σχολειό", κράτησαν ζωντανή τη συνείδηση του λαού." Δε σχολιάζω και πάω στο δεύτερο απόσπασμα, σε ένα "παράλληλο κείμενο" στο τέλος του μαθήματος. "Στον αγώνα τούτον της αντίστασης είναι ανάγκη να εξαρθεί η συμβολή του κατώτερου κλήρου και γενικότερα ο πνευματικός ρόλος της ορθοδοξίας. [...] Το θρυλούμενο "κρυφό σκολειό", αν και δεν είναι ιστορικά αληθινό, όμως είναι ένα αξεπέραστο σύμβολο στη λαϊκή πνευματική μας παράδοση."
...
Τι έγινε ρε παιδιά; Διχασμένη προσωπικότητα ήταν ο συντάκτης του βιβλίου; Και εν πάσει περιπτώσει τι από τα δύο να θεωρήσουμε σωστό; (Ρητορικά τα ερωτήματα...)