Ranting at night

Θέλω πολύ να κάνω ένα άσχετο, πιο αισιόδοξο ποστ αλλά δε μου πάει η καρδιά με τίποτα.
Τα παίρνω όλο και περισσότερο. Με όλα. Με το πόσο γκαβοί μπορεί να είναι μερικοί άνθρωποι και να μη βλέπουν στο μισό μέτρο από τη ζωούλα τους.
Με τον τριμάλακα τον Υπουργό Μπουζουκιών και Γηπέδων που θέλει να μας στείλει για διακοπές νομίζοντας ότι με το να σπάσουν οι καταλήψεις θα ξαναβάλει καπάκι στο ηφαίστειο που εκρύγνηται.
Με την κοπελιά που με ένα παιδί νεκρό έκλαιγε για το δέντρο της πλατείας Συντάγματος.
Και με την αιώνια γκαντεμιά μου, που ο κόσμος καίγεται κι εγώ είμαι ακόμα στο χωριό μου και διαβάζω γιατί δεν μπορώ να κάνω αλλιώς.
Που άφησα τους τρεις αρχιμαλάκες Κνίτες της τοπικής οργάνωσης να κρατάνε το πανό και να μας βάζουν να φωνάζουμε συνθήματα για τον καπιταλισμό... ("Ένα ουυυυυυυ για τους δολοφόνους! Ένα ουυυυυυυ για τις τράπεζες!" ποιες τράπεζες ρε γαμώ; για όνομα, μεγαλύτερη μαλακία δε βρήκατε να πείτε;;;!!!) δηλαδή έλεος, αυτό είναι για μένα η μεγαλύτερη ασέβεια από τις πολλές των τελευταίων ημερών, όταν πριν μισό λεπτό φωνάζαμε "Αυτή η πορεία είναι για τον Αλέξη"... Αν θέλετε να κάνετε πορεία για το παιδί να βγάλετε τον κάλο από τον εγκέφαλό σας και να ασχοληθείτε με αυτό και όχι να πιπιλίζετε την ίδια καραμέλα μια ζωή...
Και βέβαια με τον Έλληνα δικηγόρο, κερατά και πούστη με 7 γράμματα... Που αυτό που βρήκε να απαντήσει στα όσα είπε ο Λαζόπουλος ήταν μια σπόντα ότι είναι γκέι, το τελείως άσχετο δηλαδή... Η πρώτη φορά που χάρηκα που οι κάτοικοι της πόλης με την άτυχη ομάδα είναι τόσο πούστηδες είναι που αποδείχτηκαν πιο πούστηδες κι από αυτόν και την έφαγε... Και τους σιχάθηκα ακόμα περισσότερο όταν πίστεψα (γιατί στην αρχή νόμιζα ότι μου έκαναν πλάκα) ότι οι περισσότεροι ακόμα τον υποστηρίζουν... Δεν έφτανε που τον είχαν υποδεχτεί με τα κόκκινα χαλιά, όχι ρε γαμώτο και ήρωας της πόλης αυτός, δηλαδή πόσο πιο χαμηλά μπορεί να πέσει;... Όχι και να ακούω ότι είναι καλός άνθρωπος και τον φάγανε, δηλαδή ρε πούστη γαμώ το κέρατό μου πόση ηλιθιότητα πια;
Δε βαριέσαι... Εμένα το μόνο που με πειράζει είναι ότι στον κόσμο γίνεται ο κακός χαμός κι εγώ είμαι στο αποστειρωμένο χωριό μου και όπως ίσως φαίνεται έχω λαλήσει απ' το διάβασμα... Και ούτε ξέρω πια αν θα βρω καμένη γη μπροστά μου όταν τελειώσει αυτός ο εφιάλτης... Ξεσκίζομαι για ένα μέλλον που ίσως δεν υπάρχει καν... Και δε με είχα ποτέ για τόσο μαλάκα... Αυτό θα πει ανακαλύπτω τα όριά μου!