Πανεπιστημίου 56

Πιστό στο ραντεβού του, το blog δίνει και φέτος, για τέταρτη αισίως χρονιά, ένα λιγότερο χριστουγεννιάτικο τόνο στις ημέρες αυτές, τις γεμάτες φωτεινά λαμπάκια και λαμπερά χαμόγελα που αυτή τη φορά μοιάζουν πιο άδεια από ποτέ. Εμένα τα φετινά Χριστούγεννα, ειδικά στην Αθήνα, κι ας προσπαθεί η καημένη να το παίξει άνετη και γιορτινή, μου φαίνονται τόσο μουντά και καταθλιπτικά όσο η "θέα" στην εσωτερική αυλή του χρυσοστολισμένου και καλογυαλισμένου "μεγάρου".

Καλές γιορτές!...

Love is in the air

Τσακώθηκα με τον κολλητό μου.
Και με την κοπέλα μου.
Γιατί τσακώθηκαν μεταξύ τους.
Τσακώθηκα με ένα παιδί στο φροντιστήριο.
Που τσακώθηκε και με τον κολλητό του.
Και τα έλεγα όλα αυτά σε έναν άλλο φίλο μου.
Που τσακώθηκε με την αδερφή του.
Που τσακώθηκε με τον ξάδερφό της.
Και μετά από αυτή την εκπληκτική μέρα με την ωραία ατμόσφαιρα γύρισα σπίτι.
Και παρακολούθησα αμίλητος τους δικούς μου να τσακώνονται οικογενειακώς.

Κατά τα άλλα έρχονται Χριστούγεννα.
Κι εγώ μετά από όλα αυτά βρέθηκα με μισή καρδιά να στολίζω το δέντρο μόνος μου.
Είναι τα τελευταία Χριστούγεννα στο σπίτι μου, και δεν είναι καν Χριστούγεννα...

Ranting at night

Θέλω πολύ να κάνω ένα άσχετο, πιο αισιόδοξο ποστ αλλά δε μου πάει η καρδιά με τίποτα.
Τα παίρνω όλο και περισσότερο. Με όλα. Με το πόσο γκαβοί μπορεί να είναι μερικοί άνθρωποι και να μη βλέπουν στο μισό μέτρο από τη ζωούλα τους.
Με τον τριμάλακα τον Υπουργό Μπουζουκιών και Γηπέδων που θέλει να μας στείλει για διακοπές νομίζοντας ότι με το να σπάσουν οι καταλήψεις θα ξαναβάλει καπάκι στο ηφαίστειο που εκρύγνηται.
Με την κοπελιά που με ένα παιδί νεκρό έκλαιγε για το δέντρο της πλατείας Συντάγματος.
Και με την αιώνια γκαντεμιά μου, που ο κόσμος καίγεται κι εγώ είμαι ακόμα στο χωριό μου και διαβάζω γιατί δεν μπορώ να κάνω αλλιώς.
Που άφησα τους τρεις αρχιμαλάκες Κνίτες της τοπικής οργάνωσης να κρατάνε το πανό και να μας βάζουν να φωνάζουμε συνθήματα για τον καπιταλισμό... ("Ένα ουυυυυυυ για τους δολοφόνους! Ένα ουυυυυυυ για τις τράπεζες!" ποιες τράπεζες ρε γαμώ; για όνομα, μεγαλύτερη μαλακία δε βρήκατε να πείτε;;;!!!) δηλαδή έλεος, αυτό είναι για μένα η μεγαλύτερη ασέβεια από τις πολλές των τελευταίων ημερών, όταν πριν μισό λεπτό φωνάζαμε "Αυτή η πορεία είναι για τον Αλέξη"... Αν θέλετε να κάνετε πορεία για το παιδί να βγάλετε τον κάλο από τον εγκέφαλό σας και να ασχοληθείτε με αυτό και όχι να πιπιλίζετε την ίδια καραμέλα μια ζωή...
Και βέβαια με τον Έλληνα δικηγόρο, κερατά και πούστη με 7 γράμματα... Που αυτό που βρήκε να απαντήσει στα όσα είπε ο Λαζόπουλος ήταν μια σπόντα ότι είναι γκέι, το τελείως άσχετο δηλαδή... Η πρώτη φορά που χάρηκα που οι κάτοικοι της πόλης με την άτυχη ομάδα είναι τόσο πούστηδες είναι που αποδείχτηκαν πιο πούστηδες κι από αυτόν και την έφαγε... Και τους σιχάθηκα ακόμα περισσότερο όταν πίστεψα (γιατί στην αρχή νόμιζα ότι μου έκαναν πλάκα) ότι οι περισσότεροι ακόμα τον υποστηρίζουν... Δεν έφτανε που τον είχαν υποδεχτεί με τα κόκκινα χαλιά, όχι ρε γαμώτο και ήρωας της πόλης αυτός, δηλαδή πόσο πιο χαμηλά μπορεί να πέσει;... Όχι και να ακούω ότι είναι καλός άνθρωπος και τον φάγανε, δηλαδή ρε πούστη γαμώ το κέρατό μου πόση ηλιθιότητα πια;
Δε βαριέσαι... Εμένα το μόνο που με πειράζει είναι ότι στον κόσμο γίνεται ο κακός χαμός κι εγώ είμαι στο αποστειρωμένο χωριό μου και όπως ίσως φαίνεται έχω λαλήσει απ' το διάβασμα... Και ούτε ξέρω πια αν θα βρω καμένη γη μπροστά μου όταν τελειώσει αυτός ο εφιάλτης... Ξεσκίζομαι για ένα μέλλον που ίσως δεν υπάρχει καν... Και δε με είχα ποτέ για τόσο μαλάκα... Αυτό θα πει ανακαλύπτω τα όριά μου!

Ακόμα μιλάτε;

ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΟ ΡΕ ΓΑΜΩΤΟ, ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΟ!


Θέλω να ξεράσω. Ποιος είναι εκτός ελέγχου τώρα; Γαμώ! Δε γίνονται αυτά ρε... Δεν είναι η Ελλάδα αυτή ρε γαμώτο, ο καθένας κάνει του κεφαλιού του, δε γίνονται αυτά, ο καθένας είναι για την πάρτη του, κανείς δεν ελέγχει κανέναν, δεν υπάρχει κανένα όριο, ο καθένας κάνει ότι θέλει, δέρνει , σπάει, μπάτσοι, κουκουλοφόροι, όλοι τα ίδια σκατά κι απόσκατα είναι, όλοι τα ίδια αποβράσματα που σέρνουν όλες τις αξίες που μας είχαν μείνει, είμαστε σε μια χώρα άναρχη, τελείως άναρχη, και οι πέντε μαλάκες που νομίζουν ότι κυβερνάνε δεν ξέρουν τι τους γίνεται! Δε γίνεται αυτό, δε γίνεται, δε γίνεται, δε γίνεται... Πως μπορείτε λοιπόν να κοιμάστε; Πως κοιμάστε, πως κοιμόμαστε ρε γαμώτο, πως;

Δολοφόνοι

Σήμερα συνειδητοποίησα ότι ένας ακόμα στόχος της Γ Λυκείου είναι να αποτελεί μια χρονιά υποχρεωτικής απολιτικοποίησης. Το σύστημα ελπίζει βέβαια ότι αυτό θα συνεχίσει και τα επόμενα χρόνια.

ΔΕ ΘΑ ΣΑΣ ΠΕΡΑΣΕΙ ΡΕ ΠΟΥΣΤΗΔΕΣ ΓΑΜΩ! ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΔΕ ΘΑ ΣΑΣ ΠΕΡΑΣΕΙ! ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ! ΦΤΑΝΕΙ!

Αντίο φίλε... Είσαι φίλος όλων μας πια...