Οι έγκλειστοι της Λέρου

(Βρήκα επιτέλους τίτλο!)

Περίπτωση Α: Ο ρομποτομαθηματικός
Fact 1: Κοιμάμαι μόνο σαββατοκύριακα. Κάθε μέρα τελειώνω το διάβασμα στη 1 το νωρίτερο.
Fact 2: Αυτές τις μέρες μας έχουνε ταράξει στα τεστ, σχολείο - φροντιστήριο.
Event: Μία μέρα, την προηγούμενη από την οποία είχα 3+1/2 ώρες φροντιστήριο και τέλειωνα στις 10, πήγα στο σχολείο χωρίς να έχω κάνει ασκήσεις μαθηματικών. Του το λέω. Χαμογελάει. Κάθομαι πιστεύοντας ότι τη γλίτωσα...
-Ακούστε κάτι παιδιά. Στην ηλικία σας δεν μπορείτε να ισχυρίζεστε ότι δεν προλαβαίνετε να κάνετε κάτι. Είστε υποχρεωμένοι να βάζετε το σχολείο ως πρώτη προτεραιότητα, άλλωστε είναι επιλογή σας να πηγαίνετε φροντιστήριο. Δεν με ενδιαφέρει πόσα μαθήματα είχατε χτες ή προχτές, για εμένα είναι σαν να μην πηγαίνετε πουθενά αλλού. Στην τελική κοιμηθείτε 2 αντί για 1. Τα δικά μου παιδιά ποτέ δεν πήγαν αδιάβαστα ούτε για ένα μάθημα στο σχολείο.
Σχόλιο: Καμία γλώσσα στον κόσμο δεν μπορεί να εκφράσει πόσο freakishly εκτός πραγματικότητας είναι τα προαναφερθέντα. Το αν είναι επιλογή μου να πηγαίνω φροντιστήριο το ξέρω πολύ καλύτερα από εσένα. Και αν τα παιδιά σου μπορούσαν ακόμα να λύνουν ασκήσεις στις 2 η ώρα το πρωί, εύχομαι να έχουν μετακομίσει στην Ισλανδία. Κάπου με ήλιο του μεσονυχτίου τέλος πάντων. Και αν πραγματικά πιστεύεις ότι κάθε μέρα ήξερες αν διάβασαν ή όχι, είσαι βαθιά νυχτωμένος.

(Σας προειδοποιώ ότι το μοτίβο "και τι με νοιάζει εμένα" θα φορεθεί πολύ στη συνέχεια... Για παιδαγωγούς μιλάμε άλλωστε...)

Περίπτωση Β: Η επικίνδυνη πληροφορικοτέτοια
Fact 1: To βιβλίο της Πληροφορικής είναι τεράστιο. Ντουβάρι ολόκληρο. Κάμποσες εκατοντάδες σελίδες Α4.
Fact 2: Έχω ήδη αλλάξει μια φορά τσάντα επειδή η παλιά σκίστηκε από το βάρος.
Event: Μετά από δύο βδομάδες που πηγαινοφέρναμε το βιβλίο χωρίς ποτέ να το ανοίξουμε, ένας-ένας αρχίσαμε να κόβουμε την κακιά συνήθεια. Μέχρι που μια προδότρα ένιωσε ενοχές...
-Κ-κ-κ-κυρία δεν έχω φέρει βιβλίο σήμερα.
-Γιατίίίί;
-Γιατί ήταν πολύ βαριά η τσάντα.
-Έτσι, ε; Βγάλτε όλοι τα βιβλία σας.
Δεν κουνιέται φύλλο.
-Επιτρέπονται αυτά τα πράγματα; Μεγάλα παιδιά δεν είστε; Είναι δικαιολογία το ότι ήταν πολύ βαριά η τσάντα; Τι με ενδιαφέρει εμένα η τσάντα σας; Είστε υποχρεωμένοι να φέρνετε τα βιβλία σας, τέλος.
Σχόλιο: Όταν πάθεις εσύ σκολίωση και σε βάλουνε σε κηδεμόνα θα σε βάλω κι εγώ να κουβαλάς τα βιβλία με το κιλό. Μαλακισμένη.

Περίπτωση Γ: Ο nerdy φιλόλογος
Fact: Στην τάξη του εν λόγω κοιμήθηκα χτες για πρώτη φορά στη ζωή μου. Όταν λέμε κοιμήθηκα, εννοούμε για πάνω από εικοσάλεπτο (είδα και όνειρο).
Event: Απόσπασμα από τη διδασκαλία του:
-Ο Παπαδιαμάντης παιδιά καταγόταν από τη Σκιάθο. Ίσως έχετε ακούσει ότι οι μεγάλοι, όταν αποφασίζουν να πάνε στη Σκιάθο λένε "Θα πάμε στη Σκιάθο, το νησί του Παπαδιαμάντη.
Σχόλιο: Δεν έτυχε, άκουσα όμως κάποιον που πήγαινε "στη Μύκονο, το νησί των ανεμόμυλων"...

Περίπτωση Δ: Ο killjoy φυσικός
Fact: Κι όμως ακόμα μερικοί από εμάς κυκλοφορούν με το χαμόγελο στα χείλη...
Event: Ο καημένος είχε ανεχτεί πολλά. Τα πράγματα όμως εκείνη τη μέρα είχαν φτάσει στο απροχώρητο. Δεν άντεξε και εξανέστη:
-Αμάν πια ρε παιδιά! Σταματήστε να χαμογελάτε! Τώρα κάνουμε μάθημα! Τα χαμόγελα στο διάλειμμα!
Σχόλιο: ...και γίνατε όλοι εσείς ρεζίλι, που σάπια έχετε μυαλά...