Fact #1: Η οικογένειά μου είναι προοδευτική για τα μέτρα της επαρχίας. Και οι δύο γονείς μου έχουν σπουδάσει, είναι σχετικά νέοι και έχουν βολευτεί μια χαρά. Οι μανάδες των 2 κολλητών μου δεν δουλεύουν. Οι πατεράδες τους είναι στο βασικό μισθό.
Fact #2: Ο πατέρας μου είναι ενθουσιώδης με την τεχνολογία. Ο πατέρας του ενός κολλητού μου του αγοράζει κάποια από αυτά που ζητάει μουρμουρίζοντας. Ο πατέρας του άλλου κολλητού μου θεωρεί οποιαδήποτε ηλεκτρική συσκευή έχει πάνω από 2-3 κουμπιά περιττή πολυτέλεια.
Fact #3: Οι γονείς μου έχουν κινητό με συμβόλαιο, άρα και επιδότηση συσκευής. Οι γονείς των κολλητών μου όχι.
Εγώ όμως όσο σκέφτομαι τα πανάρχαια Sagem που προσπαθούν να ξεφορτωθούν, θα προτιμούσα να γύρναγα στο Nokia 3310 παρά να τους δείξω το καινούριο που θέλει να μου πάρει ο πατέρας μου...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Ρε παιδιά δεν ευθύνεστε εσείς γι'αυτό που είστε ή έχετε. Χαλαρώστε λίγο... Μήπως έχετε την εντύπωση ότι η φιλία που έχετε με κάποιον άνθρωπο εξαρτάται από το μοντελάκια σας; Μην αναλώνεστε σε τέτοια πράγματα. Οι καλύτεροι δύο παιδικοί μου φίλοι στερούνταν πράγματα που εγώ είχα σαν αυτονόητα αλλά δεν ήταν ο αυτοσκοπός μου να τα προβάλλω. Ούτε όμως και να τα αποκρύψω. Έχουμε σαρανταρίσει πια και είμαστε ακόμα φίλοι. Τους διαχωρισμούς αυτού του είδους τους δημιουργεί και επιβάλλει η καταναλωτική μας κοινωνία. Δεν είναι όμως αυτή η ζωή. Η ζωή έχει αξία όταν μπορώ να μιλήσω στους ανθρώπους μου και αυτοί με ακούν. Γιατί έχω πολύ περισσότερη ανάγκη από δω και πέρα τους ανθρώπους αυτούς παρά το iPod.
Καλημέρα :)
Δεν έχουν σημασία αυτά...
Δημοσίευση σχολίου