Σε μεγάλο ελληνικό chatroom, όπου όλοι σχεδόν ψάχνουν για γκόμενο/γκόμενα, συχνάζουν δύο φίλοι. Ο Σ. και ο Τ.
Ο Σ. είμαι εγώ. Μαζεμένο παιδί, φιλικός με όλους αλλά όχι ιδιαίτερα ανοιχτός, μιλάει τακτικά με λίγους και καλούς. Κάτοικος επαρχίας, με ρίζες σε υποβαθμισμένη Αθηναϊκή συνοικία. Single.
Ο Τ. είναι η κολλητή μου. Σούπερ ουάου τύπος, κοινωνικός όσο δεν παίρνει, μιλάει με όλο τον κόσμο, είναι απίστευτα καλός όταν θέλει να γλείψει και εντελώς σπαστικός και εχθρικός όλες τις υπόλοιπες φορές. Επίσης κάτοικος επαρχίας, με ρίζες σε βόρειο προάστιο. Αρσιβαρίστας και αθλητής στίβου. Με real-life σχέση.
Είναι κολλητοί μεταξύ τους και στο chatroom, με τις ίδιες πάνω-κάτω παρέες.
Μαντέψτε ποιος έχει βγάλει 3 γκόμενες και ποιος καμία.
Quote από το s1ngles.gr: "Ο Φώτης είναι το καλό παιδί ποου όλες οι γυναίκες δηλώνουν ότι θέλουν, αλλά φτύνουν μόλις βρεθεί στο δρόμο τους."
Το αποτέλεσμα του πειράματος:
ΕΙΝΑΙ ΟΛΕΣ ΠΟΥΤΑΝΕΣ.
(Όχι, δεν το εννοώ ακριβώς έτσι. Πάντως το είπα και ξαλάφρωσα.)
Κυριακή, Ιουλίου 15, 2007
Τετάρτη, Ιουλίου 04, 2007
Τα τρένα βλάπτουν σοβαρά την υγεία μου
Ήταν που νόμιζα ότι είχα βελτιωθεί κιόλας τρομάρα μου. Ένα τόσο δα χαρτάκι και νάτος πάλι ο απύθμενος γκρεμός από κάτω.
"ΟΣΕ: Σας έχουμε εξασφαλίσει: 1 Θέσεις, ΑΘΗΝΑΙ ------> ...
Ένα γαμημένο εισιτήριο που εδώ και τόσες μέρες δεν έχω αντέξει να πετάξω. Από την Αθήνα πήρα και ένα βιβλιαράκι με τα δρομολόγια. Λάθος μου. Τώρα κάθομαι και το κοιτάω. Πρέπει να το πετάξω και αυτό... Κάποια στιγμή. Όταν και αν νιώσω και πάλι λίγο καλύτερα.
Τελικά να το πλεονέκτημα του ΚΤΕΛ: μαθαίνεις να μην θέλεις να ταξιδεύεις.
Στις ράγες κυλάνε ανθρώπινα κύματα,
φιλιά και μαντήλια, χαμόγελα, βήματα,
στις ράγες κυλάνε καρδιές που πονάνε...
"ΟΣΕ: Σας έχουμε εξασφαλίσει: 1 Θέσεις, ΑΘΗΝΑΙ ------> ...
Ένα γαμημένο εισιτήριο που εδώ και τόσες μέρες δεν έχω αντέξει να πετάξω. Από την Αθήνα πήρα και ένα βιβλιαράκι με τα δρομολόγια. Λάθος μου. Τώρα κάθομαι και το κοιτάω. Πρέπει να το πετάξω και αυτό... Κάποια στιγμή. Όταν και αν νιώσω και πάλι λίγο καλύτερα.
Τελικά να το πλεονέκτημα του ΚΤΕΛ: μαθαίνεις να μην θέλεις να ταξιδεύεις.
Στις ράγες κυλάνε ανθρώπινα κύματα,
φιλιά και μαντήλια, χαμόγελα, βήματα,
στις ράγες κυλάνε καρδιές που πονάνε...
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)