Σάββατο, Μαρτίου 10, 2007

Λευκά Θρανία

"Μα σας αρέσει να μπαίνετε στην αίθουσα και να βλέπετε τέτοια πράγματα;" ουρλιάζει έξαλλος και κατακόκκινος ένας ανεκδιήγητος καθηγητής.
Γιά τί φριχτά τερατουργήματα μιλάει άραγε;
Στίχοι τραγουδιών. Σήματα ομάδων. Σκιτσάκια. Βρισιές. Ότι έχει γραφτεί ποτέ σε χαρτί, έχει γραφτεί και στα θρανία.
"Μα σας αρέσει να μπαίνετε στην αίθουσα και να βλέπετε τέτοια πράγματα;" ξαναουρλιάζει έξαλλος και κατακόκκινος ο ανεκδιήγητος καθηγητής.
Να βλέπουμε τι ακριβώς; Μια μικρή, απαγορευμένη πινελιά χρώματος στο απόλυτο γκρίζο;
"Μα δεν προτιμάτε να μπαίνετε στην αίθουσα και να βλέπετε τα θρανία λευκά;" συνεχίζει το βιολί του ο ανεκδιήγητος καθηγητής.
Οι τοίχοι λευκοί, ο πίνακας λευκός, τα θρανία λευκά... Στην Τουρκία αυτά τα μέρη τα λένε λευκά κελιά και είναι σχεδιασμένα για να τρελαίνουν όποιον βρίσκεται μέσα. Στα ελληνικά σχολεία άραγε τι στόχο έχουν;
"Όποιον δω λοιπόν να γράφει σε θρανίο, θα φύγει!" λέει θριαμβευτικά την τελευταία του λέξη ο ανεκδιήγητος καθηγητής.
Σκοπεύει μάλλον να διώξει όλο το σχολείο.
Μην προσπαθείτε να καταπολεμήσετε τα συμπτώματα, αλλά τα αίτια. Προφανώς υπάρχει ακόμα μια σταλιά φαντασίας και σκέψης κάπου στο βάθος του μυαλού μας. Με λίγη παραπάνω προσπάθεια, ίσως εξαφανιστεί και αυτή. Μόνο τότε τα θρανία θα ασπρίσουν ξανά.

Πέμπτη, Μαρτίου 01, 2007

Πέντε πράγματα για μένα (τελευταίος και καταϊδρωμένος)

Δέχτηκα λοιπόν κι εγώ πάσα από τον Big Fat Opinion και τον Θοδωρή Γούτα (αν είναι κι άλλοι να με συμπαθάνε) και μετά από αρκετές μέρες που είχα το ποστ σχεδόν έτοιμο αλλά έτρεχα και δεν έφτανα, να η δική μου λίστα:


1)Έχω ρίζες σε 3 περιοχές της Κρήτης, αμέτρητα χωριά της Στερεάς, την Αθήνα και την Κωνσταντινούπολη. Το επίθετό μου πάλι είναι άσχετο και με τα 4.

2)Είμαι πολύ υπερβολικός με τα καρυκεύματα στο φαγητό μου. Όταν τρώω, π.χ., ρυζόγαλο, βάζω κανέλα από πάνω, τρώω μια πολύ λεπτή στρώση, ξαναβάζω κανέλα, τρώω μια πολύ λεπτή στρώση, ξαναβάζω κανέλα... Να δεις που κάποια στιγμή η κανέλα θα αποδειχτεί καρκινογόνος.

3)Μόνο σωματικά ζω στην Ελλάδα. Είμαι μονίμως αλλού. Μπορώ άνετα να σας κάνω μια περίληψη των σημαντικότερων σημείων της διεθνούς επικαιρότητας τον τελευταίο μήνα, αλλά έμαθα για τη δολοφονία Βαρθολομαίου πάνω από μια βδομάδα μετά. Επίσης έχω την ίδια άνεση με τα αγγλικά και με τα ελληνικά. Τις προάλλες στο σχολείο κράταγα αφηρημένος σημειώσεις στα αγγλικά και αναρωτιόμουνα γιατί με κοιτάνε περίεργα.

4)Είμαι απελπιστικά ατσούμπαλος. Μιλάμε ότι μπαίνω στην κουζίνα και τα πιάτα σπάνε προκαταβολικά. Απρόσεκτες κινήσεις μου έχουν γκρεμίσει δωμάτια. Απρόσεκτες λέξεις μου πολύ περισσότερα.

5)Σιχαίνομαι τις ταμπέλες στα πάντα. Όχι μόνο στους ανθρώπους, όπως έχω ήδη δείξει, αλλά και στη μουσική, τις ταινίες, τα βιβλία... Μου αρέσουν πολύ οι Nightwish, ο Χρήστος Θηβαίος, ο Αλκίνοος Ιωαννίδης, ορισμένα τραγούδια της Παπαρίζου, του Χατζηγιάννη, ακόμα και της Κοκκίνου... Δεν θέλω να με λένε ούτε μεταλά, ούτε ροκά, ούτε ποιοτικό, ούτε σκυλά, ούτε ποπ, όλοι όμως επιμένουν να με πουν κάτι από αυτά. Συνήθως το αντίθετο από αυτό που λένε για τους εαυτούς τους.


Από εμένα πάσα στον Drizzt, τον Kogi, τον Φωτάρα, τον Derek και την Bitch Girl (όποιος από αυτούς το έχει κάνει, συγγνώμη και πάλι αλλά έχω χάσει πολλά επεισόδια τον τελευταίο καιρό).
eXTReMe Tracker