Σάββατο, Δεκεμβρίου 31, 2005

Γιατί γαμώτο γύρισα;

Γύρισα λοιπόν στο σπίτι μου, στην άσχημη, μικρή, κλειστή, κλπ "πόλη μου"... Ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω γιατί το έκανα. Οι συγγενείς που έμεινα στο σπίτι τους στην Αθήνα μου πρότειναν πολλές φορές να αλλάξω το εισητήριό μου και να φύγω αργότερα, αλλά δεν το έκανα. Νόμισα ότι μου έλειπε η οικογένειά μου. Και γύρισα. Αλλά έκανα λάθος. Μεγάλο λάθος. Ήδη έχω τσακωθεί αρκετές φορές, όπως πάντα όταν γυρίζω. Αλλά αυτή τη φορά είναι διαφορετικά, γιατί συνήθως τσαντίζομαι κι εγώ και καταλήγουμε να φωνάζουμε όλοι μαζί. Αλλά σήμερα, για κάποιον περίεργο λόγο, είμαι πολύ ήρεμος. Και σχεδόν το ευχαριστιέμαι που κάθονται τα αδέρφια μου και φωνάζουν και εγώ δεν ανταποκρίνομαι. Γιατί αυτά το κάνουν για να με νευριάσουν. Και όσο εγώ δεν φωνάζω, αυτοί φωνάζουν περισσότερο. Αυτά τέλος πάντων. Δεν έχω όρεξη να γράψω για το πως πέρασα. Θα γράψω αύριο... Μάλλον...

Πέμπτη, Δεκεμβρίου 29, 2005

London dear!


Hello people!Μετά απο τις απειλές του αγαπητού Sunflyer αναγκάστηκα να γράψω αυτό το post...Λοιπόν πριν απο μερικές μέρες γύρισα απο ταξίδι στο Λονδίνο και είπα να καταγράψω μερικές απο τις παρατηρήσεις μου..Φτάνουμε στο αεροδρόμιο και για να πάμε απο το αεροπλάνο στην έξοδο περπατάγαμε κανα τέταρτο...τεράστιο το Hithrow και απο οτι ξέρω το Λονδίνο έχει και άλλα πολλά αεροδρόμια(όσο είναι η πόλη τους είναι η χώρα μας σε κατοίκους).Μετά μας περίμεναν οι ξεναγοί για την πρώτη μας βόλτα στην πόλη...Μας λένε κανα δύωρο το πολύ θα κρατήσει οπότε λέμε και εμείς εντάξει και πάμε...Που να ξερα πως όχι 2 αλλά 4 ώρες θα κράταγε?Κουρασμένη εγώ απο την πτήση είχα λυσάξει στην πείνα,οπότε είπα να τημίσω τα "παραδοσιακά" fish and chips...Μεγαλύτερη μαλακία δεν έχω φάει στη ζωή μου!Μες στο λάδι το ψάρι και οι πατάτες άψητες!Γενικά όσες μέρες έκατσα μόνο όταν πήγαμε για φαι σε ένα ιταλικό εστιατόριο έφαγα σαν άνθρωπος...Αυτό πρέπει να πω πως με χάλασε αρκετά...Υπέροχη πόλη,εκπληκτικά κτίρια και κουζίνα μηδέν!Θα μου πείτε δε μπορούμε να τα έχουμε όλα δικά μας ναι αλλά και να τρώμε κάθε μέρα πίτσες ρε γαμώτο?Αφού αφήσαμε το φαι (με τη χειρότερη εντύπωση)πάμε στα αξιοθέατα!Εκεί δε μπορώ να πω βαρέθηκα να τραβάω φωτογραφίες!Κτίρια όλα ένα και ένα στην ίδια αρχιτεκτονική,δρόμοι που παρά το μεγάλο πληθυσμό της πόλης,δεν είχαν ποτέ μποτιλιάρισμα.Οι συγκινονίες καμία σχέση με εμάς κάθε 5 λεπτά(στην κυριολεξία)να περνάνε λεωφορεία,το μετρό με χάλασε λίγο γιατί ήταν πανάρχαιο(να και κάτι που είμαστε καλύτεροι :P )αλλά κατά τα άλλα μια χαρά!Βέβαια σε ταξί αν δεν είσαι εκαττομυριούχος δε μπαίνεις...για μια απόσταση 10 λεπτών(χωρίς κίνηση)μας πήρε 8 λίρες(1 λίρα=1,5 ευρώ περίπου....)Γενικά το Λονδίνο είναι μια απίστευτα ακριβή πόλη,ειδικά για ρούχα που με έκαιγε εμένα πάρω...οι δικές μας αρχικές τιμές είναι οι δικές τους με 50% έκπτωση!Έλεος! Όσο για τους Άγγλους(όσους είδα γιατί παντού κινέζους και νέγρους συναντούσα) ευγενικοί μέχρι αηδίας!Όταν δε τους μάθαινα πώς να λένε "ευχαριστώ" "χρόνια πολλά" και "ευτυχισμένος ο καινούργιος χρόνος" έγινε της τρελής ! Για να τελειώνω επειδή πιάστηκε και το χέρι μου να πω σε ποια μέρη για εμένα αξίζει να πάει κανείς: Oxford sreet(μαγαζιά μαγαζιά μαγαζιά) Camden(το μοναστηράκι του Λονδίνου γκοθιές να τρελένεσαι!!) Το μουσείο φυσικής ιστορίας(και μόνο το κτίριο να δεις...) Picadiλli(το σπίτια...) Soho(χορευτές με στρίνγκ και σκούφο αγιο-βασίλη πάνω στη μπάρα) Hyde Park(και γενικά όλα τα πάρκα,ηρεμεί η ψυχή σου) CIty(η παλιά πόλη,το άκρως αντίθετο με το νέο Λονδίνο) Covedgarden(θα το δείτε και θα καταλάβετε...)
Τα ανάκτορα
Οι παραδοσιακές Pub(αν γίνεται και μάρτηρες κανενός μεθυσμένου άγγλου να λέει "κάτω η Σκωτεία,κάτω η Ιρλανδία όπως έγινα εγώ εκεί να δείτε) Tο πολυκατάστημα των Harrods(ααααα)
P.S. Sunflyer το έγραψα ρεεεεε!!!!!!Μην πεις τίποτα σ'έφαγα!!!!

Τετάρτη, Δεκεμβρίου 28, 2005

Φεύγω από 'δώ

Τελικά κατάφερα να συννενοηθώ. Σε περίπου μία ώρα θα είμαι στο τρένο για την Αθήνα! Θα είμαι εκεί μέχρι το απόγευμα της παραμονής, ούτε λόγος φυσικά να μείνω και την Πρωτοχρονιά εκεί... Δεν θα σας αφήσουμε έτσι όμως ως τότε... Η Raisa αύριο θα κάνει ένα πολύ ενδιαφέρον ποστ (τουλάχιστον έτσι μου είπε :Ρ).

Δευτέρα, Δεκεμβρίου 26, 2005

Put the kot down slowly

Έχετε δει τις δύο διαφημίσεις που έβγαλε η NOVA τελευταία; Γενικά οι διαφημιστικές καμπάνιες της είναι από τις λίγες που πραγματικά μου αρέσουν. Τις τελευταίες μπορείτε να τις κατεβάσετε εδώ.

Κυριακή, Δεκεμβρίου 25, 2005

Δεύτερη μέρα των διακοπών και όλα κυλούν ομαλά και ευχάριστα... :Ρ Η γαλοπούλα ήταν εκπληκτική, βαρυστομάχιασα... Στο Fable προχωράω μια χαρά, ο υπολογιστής έχει πολλή ώρα να κολλήσει (από τότε που ξεφορτώθηκα τα Windows πετάει), και γενικώς μια χαρά προς το παρόν...

Σάββατο, Δεκεμβρίου 24, 2005

Κολλήματα

Χτες, εν όψει των γιορτών αγόρασα το Fable, (ή εδώ) για το XBOX. Είναι το τρίτο παιχνίδι με το οποίο κόλλησα άσχημα (το πρώτο ήταν το Pirates of the Caribbean, και το δεύτερο το GTA: San Andreas). Τώρα το άφησα για να μπω λίγο στο Internet (το μόνιμο κόλλημά μου) και για να παίξουν τα αδέρφια μου, που μου έπρηξαν τα @@ όλο το πρωί για να παίξουν και αυτά. Είναι και μικρά, και δεν νομίζω ότι καταλαβαίνουν τι ακριβώς κάνουν, αλλά τι με νοιάζει; Αυτά λοιπόν από μένα για σήμερα. Α, ναι, και καλά Χριστούγεννα!
Σήμερα την πρώτη ώρα κάναμε "πάρτι" στην τάξη, με το καινούριο CD του Μαζωνάκη και της Βανδή. Μπορείτε να μου εξηγήσετε πως τη βρήκαν οι υπόλοιποι με σκυλάδικα στις 8 η ώρα το πρωί; Πόσο μάλλον εγώ που δεν ακούω ποτέ τέτοια... Κατά τα άλλα μια χαρά περάσαμε. Η γιορτή ήταν μάλλον αποτυχία, αν εξαιρέσεις το τελευταίο τραγούδι, τα "κάλαντα των καθηγητών". Είχαν βγάλει δηλαδή τραγούδι για τους καθηγητές, στο ρυθμό από τα κάλαντα. Αρκετά καλή ιδέα, μόνο που "ξέχασαν" να αναφέρουν ότι οι στίχοι ήταν αναπροσαρμογή από μία άλλη τάξη (τη δικιά μου στο παλιό μου σχολείο πρόπερσι), που τους είχαμε αναπροσαρμόσει από μια άλλη τάξη που δεν θυμάμαι που και πότε ήταν. :Ρ Μετά πάλι, στα αγγλικά μας κράτησε μόνο ένα τέταρτο, έτσι για το τυπικό, και μετά μας άφησε και πήγαμε για καφέ! Το μόνο κακό είναι ότι ήθελα πολύ να είμαι στην Αθήνα απόψε με κάτι φίλους, αλλά δε βαριέσαι...

Πέμπτη, Δεκεμβρίου 22, 2005

Ήρθε το τέλος

Αυτό ήταν λοιπόν, τελειώσαμε. Μετά τα γαλλικά σήμερα το απόγευμα, δεν θα κάνω ξανά μάθημα μέχρι μετά την Πρωτοχρονιά. Είπα ένα μικρό ψέμα στη γαλλικού, ότι θα είμαι στην Αθήνα μέχρι και την Πρωτοχρονιά, γιατί αλλιώς ανάμεσα Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά θα κάναμε μάθημα, τώρα θα κάνουμε 3 Ιανουαρίου. Αύριο θα πάμε στο σχολείο χωρίς τσάντες, θα κάνουμε 3 ώρες μάθημα (υποτίθεται, θα πάμε χωρίς τσάντες είπαμε) και μετά θα κάνουμε γιορτή. Δηλαδή μερικοί θα λένε ποιήματα και θα τραγουδάνε και το υπόλοιπο σχολείο θα μαλακίζεται, αλλά τέλος πάντων. Μετά θα πάμε αγγλικά, πάλι χωρίς τσάντες, θα κωλοβαράμε για 2 ώρες και τέλος. Επιτέλους!

Τετάρτη, Δεκεμβρίου 21, 2005

Περί Εκκλησίας

Σήμερα λοιπόν πήγαμε στην εκκλησία... Εγώ δεν μπορώ να πω με σιγουριά ότι πιστεύω. Ούτε όμως ότι είμαι άθρησκος. Η απόψεις μου διίστανται, αν και ίσως το θέμα να είναι πολύ περίπλοκο για την ηλικία μου... Πάντως σήμερα, μετά από μισή ώρα όρθιος, (έκανε κρύο, αλλιώς η εκκλησία θα ήταν άδεια, όπως συνήθως) βγήκα έξω και έμεινα έξω για τα επόμενα 45 λεπτά, μέχρι να τελειώσει. Πέρα από την άποψή μου για τη θρησκεία, έχω σχηματίσει ξεκάθαρη άποψη για την Εκκλησία, η οποία είναι πολύ αρνητική. Δεν άναψα ούτε κερί φέτος. Βασικά αυτό που πάντα με εκνεύριζε με τα κεριά στις εκκλησίες, είναι ότι τα σβήνουν αμέσως, για να μείνει χώρος για τα επόμενα. Πέρα από το αν η σημασία είναι στην κίνηση ή στο κερί αυτό καθ' αυτό, με εκνευρίζει που με το που καίγεται λίγο η κορυφή του αμέσως το σβήνουν και το πετάνε. Ας δίνουν τουλάχιστον πιο κοντά κεριά... Αλλά αυτό μου με εκνεύρισε πολύ, ήταν ότι είδαν κι απόειδαν με τη συμπεριφορά των μαθητών εκεί μέσα και επιστράτευσαν τον (χμ, χμ) εκφοβισμό. Ήταν ένας από τους υπεύθυνους του ναού με μάυρη καμπαρντίνα και ένα "τρομακτικό" αλλήθωρο βλέμμα ο οποίος έκανε γύρους. Όταν κάποιοι έκαναν φασαρία, τους κοιτούσε απειλητικά και μετά σήκωνε έναν από αυτούς από την καρέκλα του και καθόταν αυτός. Μετά από λίγο σηκωνόταν και άρχιζε πάλι. Κάπως τραβηγμένο νομίζω...

Τρίτη, Δεκεμβρίου 20, 2005

Από το κακό στο χειρότερο

Το είχα πει ότι τα πράγματα θα χαλάσουν. Το ήξερα. Και είχα δίκιο. Σήμερα συνέβη μια τεράστια παρεξήγηση με μερικούς από την τάξη μου. Αμφιβάλλω αν θα ξαναμιλήσουμε. Η ... ούτε που γυρνάει να με κοιτάξει. Με τα αδέρφια και τους γονείς μου οι καβγάδες έρχονται ο ένας μετά τον άλλον. Και η λίγη αυτοπεποίθηση που με δυσκολία είχα αποκτήσει τον τελευταίο καιρό εξαφανίστηκε τελείως μέσα σε δύο μέρες. Είμαι χάλια. Πάλι δεν θα ανοίξω βιβλίο για αύριο. Πάλι καλά που θα πάμε εκκλησία, οπότε χάνουμε αρχαία...

Δευτέρα, Δεκεμβρίου 19, 2005

Επιστροφή στη μουντή καθημερινότητα...

Γύρισα από την Αθήνα χτες το βράδυ, αλλά δεν πρόλαβα να γράψω εδώ. Πέρασα τέλεια και μάλιστα συνέβησαν μερικά πράγματα που με έχουν κάνει πολύ χαρούμενο, αλλά δεν χρειάζονται λεπτομέρειες :Ρ. Σήμερα στο σχολείο δεν κάναμε πολύ μάθημα, μόνο που σε κάποια φάση είχαν βάλει οι άλλοι CD και ακούγανε "σύγχρονα λαϊκά" (σκυλάδικα) :S. Τώρα έχω αγγλικά και ξέχασα να αγοράσω ένα βιβλίο και θα με βρίζει, αλλά τι να κάνουμε...

Παρασκευή, Δεκεμβρίου 16, 2005

Επιμένει και συνεχίζει

Η προδότρα (έχω ξαναγράψει σε προηγούμενο post) επιμένει ότι έχει δίκιο, και σήμερα ξαναχτύπησε. Αυτή τη φορά κατάφερε να χαλάσει τη σχέση ενός κοριτσιού από την τάξη μας. Έβαλε διάφορα λόγια στον φίλο της και τον έκανε να την παρατήσει. Η άλλη ήταν έτοιμη να βάλει τα κλάματα τις τελευταίες ώρες...

Εγώ τελικά θα πάω στην Αθήνα σήμερα. Θα γυρίσω την Κυριακή το πρωί. Και μετά, την Κυριακή το απόγευμα, έχω μάθημα γαλλικά...

Πέμπτη, Δεκεμβρίου 15, 2005

Όλα καλά και σήμερα

Τις τελευταίες μέρες όλα πηγαίνουν καλά. Μην φανταστείτε δηλαδή ότι πετάω στα σύννεφα, απλά για πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό δεν συμβαίνει σχεδόν τίποτα που να με ενοχλεί. Σήμερα μάλιστα είναι τα γενέθλιά μου και δεν πήγα και σχολείο, γιατί είχαν σεμινάριο οι φιλόλογοι και τα υπόλοιπα μαθήματα που είχαμε ήταν της πλάκας. Ελπίζω η κατάσταση να μείνει έτσι, αν και ειλικρινά αμφιβάλλω...

Τετάρτη, Δεκεμβρίου 14, 2005

Όχι και άσχημα τελικά

Παραθέτω λοιπόν μερικούς από τους βαθμούς μου...

Αρχαία: 16 (τελικά δεν είναι και τόσο κακιά η φιλόλογος, σίγουρα δεν το άξιζα)
Κοινωνική και Πολιτική Αγωγή: 19 (νομίζω ότι σε σύγκριση με κάποιους άλλους που πήραν 20 με αδίκησε, αλλά δεν με ενδιαφέρει το μάθημα οπότε δεν θα ασχοληθώ)
Μαθηματικά: 18 (τεράστια ανακούφιση, περίμενα πολύ χειρότερα)
Φυσική: 16 (πάλι καλά)
Βιολογία: 18 (από τα καλύτερά μου μαθήματα και σίγουρα έπρεπε να μου βάλει 19 αν όχι 20, μάλλον θέλει να με πιέσει για τη Φυσική)
Χημεία: 20 (το αγαπημένο μου μάθημα και δεν έχουμε τον ίδιο με Φυσική και Βιολογία)
Καλλιτεχνικά: 17 (πάμε καλά; έχασα 3 μονάδες απο τα Καλλιτεχνικά; δεν περίμενα 20, αλλά 17;;;)

Αυτούς θεωρώ άξιους σχολιασμού. Μέσος όρος 18 και 9/13 (το σύστημα βαθμολογίας είναι κάπως παράξενο). Α, και ο πατέρας μου δεν νευρίασε, το αντίθετο μάλιστα. Καθόλου άσχημα. Ελπίζω τα πάω το ίδιο καλά και το άλλο τρίμηνο...

Τρίτη, Δεκεμβρίου 13, 2005

Και πάλι τα Αρχαία

Έχω νεύρα. Μόλις τσακώθηκα με τους γονείς μου, διότι χτες έγραψα 4 στα αρχαία. Πριν αντιδράσει κανείς όπως αυτοί, δεν πρόκειται να γράψω 4 στο τέλος. Ήταν τεστ, που είχε μόνο γραμματική. Στο διαγώνισμα του τριμήνου (μετάφραση, ερώτηση επί του κειμένου, λεξιλόγιο, συντακτικό, γραμματική) έγραψα 14. 0 στη γραμματική και άριστα σε όλα τα υπόλοιπα. Αλλά η διδασκαλία των αρχαίων περιεστρέφεται δυστυχώς γύρω από τη γραμματική. Ε, λοιπόν, δεν με νοιάζει. Βαρέθηκα. Αφού δεν μπορώ να τη μάθω τη γραμματική! ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ! Όση ώρα και να τη διαβάζω, δεν την μαθαίνω. Το μάθημα πάντως το περνάω. Αυτό μου αρκεί.

Update: Όση ώρα έγραφα το post, ήρθε στο δωμάτιό μου ο πατέρας μου (φυσικά το έκρυψα). Δεν τσακωθήκαμε, αλλά επιμένει. Ας επιμένει...

Έχουμε υψηλό επίπεδο εμείς

Δεν υπάρχει όριο στην ανωριμότητα κάποιων. Δεν ισχυρίζομαι ότι εγώ είμαι και καλά ο "σοβαρός", ούτε ότι πρέπει να στεκόμαστε αγέλαστοι και σκεφτικοί (όπως θα ήθελαν οι καθηγητές), αλλά έλεος δηλαδή. Ένας σήμερα και στο διάδρομο στα διαλείμματα και μέσα στο μάθημα, προσπαθούσε να χτυπήσει διάφορους στο μέτωπο. Κάθε φορά που το πετύχαινε, γέλαγε δυνατά και φώναζε "παστέλι!".
...
...
Και πηγαίνει 3η Γυμνασίου
...
...
Έ λ ε ο ς

Δευτέρα, Δεκεμβρίου 12, 2005

Θα αντέξω ως τα Χριστούγεννα

Οφείλω να ομολογήσω ότι τις τελευταίες μέρες τα πράγματα μου πάνε αρκετά καλά. Αν εξαιρεθεί βέβαια το ότι βαριέμαι αφόρητα... Έκανα το λάθος να μπω από νωρίς στο κλίμα των Χριστουγέννων και τώρα μου είναι αδύνατο να συγκεντρωθώ στο μάθημα, πόσο μάλλον να διαβάσω. Στα αγγλικά πριν μια ώρα περίπου, ήμουνα έτοιμος για ύπνο. Μιλάω σοβαρά. Σημείωνα μηχανικά ότι άκουγα (για να κρατάω τα προσχήματα) και αν ήταν μεγαλύτερη η τάξη ίσως πραγματικά να είχα κοιμηθεί. Αλλά δε βαριέσαι... Τώρα το πρόβλημα είναι ότι την Τετάρτη παίρνουμε βαθμούς. Γενικά δεν νομίζω ότι έχω κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα. Τα μόνα μαθήματα για τα οποία ανησυχώ είναι τα Μαθηματικά και η Φυσική, καθώς και στα δύο είμαι "καλός", ενώ ο πατέρας μου με πιέζει να είμαι "άριστος". Ελπίζω μόνο να μην νευριάσει, γιατί προγραμματίζαμε να πάμε στην Αθήνα το Σαββατοκύριακο...

Σάββατο, Δεκεμβρίου 10, 2005

Για ένα κωλόχαρτο....

Δε μπορώ πρέπει να πω κάπου τον πόνο μου!Πριν απο μερικές μέρες λοιπόν μόλις είχα γυρίσει απο το φροντηστήριο στο σπίτι..Μπαίνω μέσα...Ακούω τη μάνα μου.."Ήρθε το χαρτί με τις απουσίες σου απο το σχολείο" "Α!" τις λέω."29 στο σύνολο μέχρι την προηγούμενη Παρασκεύη" μου κάνει.Για να μην παρεξηγηθώ, ούτε μου φώναξε ούτε τίποτα,για τις 29 αδικαιολόγητες και δικαιολογημένες,μπορούσα να τις πω ακριβώς ποιες ήταν ...."24 δικαιολογημένες απο τότε που ήμουν άρρωστη,3 απο μια μέρα που δεν ένοιωθα καλά και πείρα άδεια και άλλες 2 απο τις πρώτες ώρες που χάνω" (Μεταξύ μας έχω σίγουρα πολλές παραπάνω αλλά για ένα μυστήριο λόγο δεν ήταν εκεί...)Η μάνα μου λοιπόν δε μπορούσε να καταλάβει πως το χαρτί ήταν απλά ενημερωτικό και πως δε σήμαινε τπτ και να μου λεέι"Και γιατί να τις διακαιολογώ αφού τις ξαναγράφουν?" και να τις λέω "ΕΙΝΑΙ ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ ΡΕ ΜΑΝΑ ΜΟΝΟ!!!" και να μου λέει ¨ΝΑΙ ΑΛΛΑ ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΜΟΥ ΣΤΕΛΝΟΥΝ ΧΑΡΤΙ ΑΦΟΥ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΜΕΝΕΣ ΠΟΙΟΣ Ο ΛΟΓΟΣ??" Σε κάποια φάση τα πέρνει ο πατέρας μου και το τι ακολούθησε δεν περιγράφεται...Βρισίδι,τσακωμοί,κλάμα,γαμησέ τα!Έχω να του μιλήσω 4 μέρες....

Παρασκευή, Δεκεμβρίου 09, 2005

Καλό Σαββατοκύριακο

Την τελευταία βδομάδα θα με είχαν πάει στο τρελοκομείο, αν δεν ήταν το Σαββατοκύριακο που θα πέρναγα στην Αθήνα. Όταν με έπιαναν πολλά νεύρα (δηλαδή συνεχώς) σκεφτόμουνα "μια βδομάδα είναι και μετά θα περάσω καλά". Μόνο που χτες ο πατέρας μου άλλαξε γνώμη. Τώρα μου λέει ότι θα πάμε το άλλο Σαββατοκύριακο, αλλά εντωμεταξύ θα έχουμε πάρει τους βαθμούς μας από το σχολείο και αν δεν τα έχω πάει πολύ καλά στα μαθηματικά (είμαι ελαφρώς πάνω από το μέσο όρο, αλλά αυτός θέλει να είμαι άριστος) ούτε τα Χριστούγεννα δεν θα πάω.
Και σαν να μην έφτανε αυτό, αυτή τη στιγμή υποτίθεται ότι γράφω δοκιμαστικά προγράμματα σε BASIC, που είναι η ύλη μας στην Πληροφορική φέτος και με βάζει να κάνω επιπλέον εξάσκηση γιατί έχει λόξα να σπουδάσω Πληροφορική στο ΕΜΠ. (Αν και δεν σκοπεύω να το κάνω, και επομένως δεν σκοπεύω να κάνω ούτε αυτά που μου είπε τώρα :Ρ)

Edit: Ξαναδιαβάζοντας το post, νομίζω ότι πρέπει να διευκρινίσω ότι γενικά οι γονείς μου δεν με καταπιέζουν. Το αντίθετο μάλιστα. Σε κάποια ζητήματα ναι, όπως όλοι οι γονείς. Αλλά γενικά όχι.

Πέμπτη, Δεκεμβρίου 08, 2005

Μα τι σας νοιάζει;

Η κατάσταση όσο πάει και χειροτερεύει. Σήμερα πήγα στα γαλλικά (ιδιαίτερο) και μου λέει "μπράβο σου για το Preliminary!". Και προσέθεσε ότι της το είπαν άτομα που δεν ήξεραν ότι κάνουμε μάθημα μαζί. Δηλαδή; Πηγαίνουν και λένε ότι "ο τάδε έβγαλε 35 στο Preliminary, δεν τον ξέρεις"; ΤΟ ΔΙΑΔΙΔΟΥΝ ΓΕΝΙΚΩΣ; ΑΙΣΘΑΝΟΝΤΑΙ ΔΗΛΑΔΗ ΚΑΙ ΠΕΡΗΦΑΝΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ "ΠΟΛΗ" ΤΟΥΣ; ΜΑ ΓΙΑ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΠΙΑ! Αρχίζω να χαίρομαι που ποτέ δεν είχα πολλές σχέσεις με πολύ κόσμο, γιατί αλλιως θα με σταματούσαν και στο δρόμο! :@

Τετάρτη, Δεκεμβρίου 07, 2005

Συνειδητοποιημένος ο άνθρωπος

Πολλά πράγματα που με εκνεύρισαν τελευταία κινδινεύνουν να μείνουν απ' έξω, αφού μαζεύτηκαν τόσα πολλά σε λίγες μέρες... Πάντως ας πω για σήμερα το πρωί (κουτσομπολιού συνέχεια). Κάτι που δεν μου έσπασε ακριβώς τα νεύρα, αλλά τέλος πάντων... Σήμερα με το θεολόγο δεν κάναμε μάθημα, μόνο συζητήσαμε. Πολύ ενδιαφέρων άνθρωπος, με τον οποίο συζητάμε διάφορα πράγματα, σε σχετικά χαλαρά θρησκευτικά πλαίσια. Σήμερα λοιπόν μας είπε να προσέχουμε το κουτσομπολιό. Μας έδινε διάλεξη για κανένα δεκάλεπτο, να μην πιστεύουμε εύκολα σε φήμες, να προσέχουμε τι λέμε για τον εαυτό μας, ότι τα κουτσομπολιά που θα μας βλάψουν πιο πολύ είναι αυτά που θα διαδοθούν από κάποιον από το περιβάλλον μας... Μάλλον κι αυτός από κάπου θα κάηκε. Πάλι καλά δηλαδή που υπάρχουν και τέτοιοι, γιατί οι περισσότεροι το θεωρούν απολύτως φυσιολογικό και δεν τους ενοχλεί...

Και κάτι ακόμα...

Follow-up στο προηγούμενο: πέρασα το Michigan Preliminary με 35/35 (no comments please) και κοντεύω να το μετανιώσω, γιατί μόνο συνέντευξη δεν μου έχουν πάρει! Με σταματάνε στους διαδρόμους στο σχολείο και μου λένε: "εσύ δεν είσαι που πήρες το Preliminary με 35;" Μα καλά, πώς με έμαθαν ξαφνικά όλοι αυτοί; Εγώ ποτέ δεν ήξερα πολύ κοσμο... :@

Τρίτη, Δεκεμβρίου 06, 2005

Η Κυρα-Κατίνα

Λοιπόν, ας αρχίσω με την αγγλικού μας (τη βλαμμένη που λέγαμε). Εγώ λοιπόν το Proficiency το έδωσα "κρυφά" (ή τέλος πάντων ανεξάρτητα) από το φροντιστήριο (είχα το λόγο μου). Τη Δευτέρα λοιπόν, μόλις μπήκα στην τάξη, πήρε το διαβόητο σατανικό της χαμόγελο και με ρώτησε: "Λοιπόν, πώς τα πήγες χτες στο Proficiency";
Όλοι παγώσαμε, ειδικά εγώ. Στεκόμουνα δίπλα στην πόρτα και κοίταζα μια αυτή, μια τους συμμαθητές μου, που άλλοι ήταν το ίδιο ξαφνιασμένοι με εμένα, άλλοι κοίταζαν το πάτωμα. Ε, τι να έλεγα, της είπα "καλά". Δεν θύμωσε, πολύ ήρεμα το πήρε, μόνο με ρώτησε γιατί δεν της το είχα πει. Είπα μια δικαιολογία και τελείωσε το θέμα. ΓΙΑΤΙ ΟΜΩΣ ΤΟ ΕΜΑΘΕ; ΠΟΙΟΣ ΤΗΣ ΤΟ ΕΙΠΕ; Βασικά το περίμενα. Ήξερα ότι σε αυτή την "πόλη" δεν υπήρχε περίπτωση να μην το μάθει. Αλλά δεν περίμενα να το μάθει τόσο γρήγορα...

Δευτέρα, Δεκεμβρίου 05, 2005

Σήμερα βρήκε;

Σήμερα μου την έσπασαν πολλά πράγματα. ΠΑΡΑ πολλά πράγματα. Αλλά δεν έχω όρεξη για βρισίδι τώρα, έχω πυρετό και δεν με κρατάνε τα πόδια μου. :/ Θα πάω για ύπνο νωρίς και θα γράψω αύριο αυτά που ήθελα για σήμερα...

Κυριακή, Δεκεμβρίου 04, 2005

Αδιαφορώ

Αδιαφορώ αν πήρα το Proficiency (νομίζω ότι το πήρα. Αν όχι, ο Μάιος μας έρχεται, εμπρός βήμα ταχύ). Αδιαφορώ τι νομίζει ο γείτονας για το σκύλο μου. Αδιαφορώ αν θα γράψω μονάδα στα αρχαία την Τρίτη. Αδιαφορώ αν σήμερα θα τσακωθώ με τα αδέρφια μου πάλι. Αδιαφορώ τι μαλακίες θα μου πει πάλι η προδότρα αύριο στο σχολείο για να τη συγχωρήσω. Για να μην πολυλογώ τέλος πάντων, αδιαφορώ γενικώς.

Καλή μου τύχη

Αυτό είναι λοιπόν, τέρμα τα ψέματα. Αύριο δίνω Proficiency. Πρέπει να είμαι στο εξεταστικό κέντρο στις 9 το πρωί και με μικρά διαλείμματα ανάμεσα στα 4 κομμάτια των εξετάσεων θα τελειώσουμε κατά τις 4. Γενικά είμαι αρκετά καλά προετοιμασμένος, μόνο με την έκθεση δεν τα πάω καθόλου καλά. Θα μάθω σε λίγους μήνες...

Παρασκευή, Δεκεμβρίου 02, 2005

Περιμένω μόνος μου

Η ηλίθια που μας κάνει αγγλικά μας αφήνει να φύγουμε μισή ώρα νωρίτερα την Παρασκευή (για κάποιον ανεξήγητο λόγο). Έτσι έγινε λοιπόν και σήμερα, όμως εγώ, όπως και κάθε Παρασκευή, έμεινα την υπόλοιπη μισή ώρα μόνος μου στο φροντιστήριο να περιμένω το μικρό μου αδερφό που είναι "πολύ μικρός" για να γυρίσει μόνος του (εγώ στην ηλικία του μόνος μου γυρνούσα), αφού ο πατέρας μου βαριέται να σηκωθεί από την καρέκλα και να πάει με το αυτοκίνητο να τον πάρει, και ενώ την Παρασκευή είναι η μόνη μέρα που θα πήγαινα μέχρι το σπίτι με μερικούς άλλους... Δεν πρόκειται να το ξανακάνω όμως, βαρέθηκα και να κοιτάω το ταβάνι, και να διαβάζω τις ιδιαίτερα ενημερωτικές τοπικές εφημερίδες (που είναι όλες κουτσομπολίστικες, απλά αντί να κουτσομπολεύουν διάσημους κουτσομπολεύουν ο ένας τον άλλο).

Αυπνίες από μικρός

Ποτέ μου δεν κοιμόμουνα καλά. Πάντα δυσκολεύομαι να κοιμηθώ, ότι ώρα κι αν έχω ξυπνήσει. Είμαι όμως ικανός να κοιμηθώ πάνω από δώδεκα ώρες αν δεν με ενοχλήσουν. Το πρόβλημά μου είναι στο να κοιμηθώ. Φέτος μάλιστα η κατάσταση έχει χειροτερέψει, γιατί άλλαξα σχολείο και σιχαίνομαι το καινούριο, οπότε βασικά τις καθημερινές δεν θέλω κιόλας να κοιμηθώ...
eXTReMe Tracker